Szkółkarstwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szkółka drzew w Walii

Szkółkarstwo – dział ogrodnictwa i leśnictwa zajmujący się rozmnażaniem i uprawą w początkowym okresie życia sadzonek drzew, krzewów i innych roślin wieloletnich[1].

W szkółkach drzewka można zarówno produkować od podstaw stosując rozmnażanie wegetatywne (najczęściej poprzez szczepienie lub sadzonkowanie) lub generatywne (najczęściej za pomocą nasion), jak i też można młodociane rośliny szkółkować do momentu, aż ich rozwój i wielkość będzie odpowiednia do wysadzenia na miejsce stałe.

Najczęściej stosowany podział wyróżnia szkółki leśne, szkółki sadownicze i szkółki roślin ozdobnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Rejman, Eberhardt Makosz: Szkółkarstwo roślin sadowniczych. Kraków: "Plantpress", 1994. ISBN 83-85982-03-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alojzy Czynczyk (red.): Sadownictwo i szkólkarstwo. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00437-0.
  • Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13434-8.
  • Heinrich Belz: Lexikon Fachbegriffe im Baumschulweisen. Braunschweig: Thalacker Medien, 1999. ISBN 3-87815-097-0.