Szkoła Handlowa w Krakowie
średnia | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kapucyńska 2, |
Data założenia |
1 października 1882 |
Patron | |
Dyrektor |
Anna Gawinek-Pisarczyk |
Strona internetowa |
nr rej. A-1117 z 21 listopada 2001[1] | |
Widok gmachu z czasu powstania w 1906 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Kapucyńska 2 |
Typ budynku |
szkoła |
Architekt | |
Inwestor |
Gmina Kraków |
Rozpoczęcie budowy |
1904 |
Ukończenie budowy |
1906 |
Pierwszy właściciel |
Gmina Kraków |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′42,5″N 19°55′53,0″E/50,061806 19,931389 | |
Strona internetowa |
Szkoła Handlowa w Krakowie (zwana również Miejska Szkoła Handlowa w Krakowie) – szkoła średnia powstała w Krakowie w 1882 roku. Szkoła zapisała się w historii Krakowa dwoma faktami. Z jednej strony jej kontynuatorem jest Zespół Szkół Ekonomicznych Nr 1 w Krakowie, z drugiej zaś w 1925 r. z wyodrębnienia się jej części powstał późniejszy Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.
Początki działalności szkoły
[edytuj | edytuj kod]Na przełomie XIX i XX wieku Kraków przeżywał okres rozwoju gospodarczego i kulturalnego. Pod zaborem austriackim można było prowadzić szkoły polskie, stąd 1 października 1882[2] roku staraniem Izby Handlowo-Przemysłowej i Krakowskiej Kongregacji Kupieckiej powstała prywatna Szkoła Handlowa przygotowująca młodzież do zawodu kupieckiego. Szkoła ta rozwijała się bardzo dynamicznie na początku XX wieku, oferując różne kursy o profilu ekonomicznym.
Od 1896 r. szkoła przeznaczona była dla absolwentów czwartej klasy ówczesnego gimnazjum. Zajęcia odbywały się w budynku Miejskiej Kasy Oszczędności (róg ul. Siennej i św. Krzyża), a od 1906 r. szkoła posiadała własny okazały budynek zlokalizowany na ulicy Kapucyńskiej 2 (u zbiegu ulic Kapucyńskiej i Podwala), który zaprojektowany został przez znanego architekta Jana Zawiejskiego (twórcę między innymi Teatru Słowackiego)[3][4]. Na początku XX wieku do szkoły uczęszczało kilkuset uczniów, nawet spoza granic monarchii, gdyż wysoki poziom nauczania przyciągał także młodzież polską z zaboru rosyjskiego.
Od 1908 roku szkoła otrzymała nazwę Akademia Handlowa w Krakowie. Zgodnie z ustawodawstwem byłego zaboru austriackiego nazwa taka przysługiwała szkole średniej, która prowadziła kursy o profilu ekonomicznym dla absolwentów szkół średnich ogólnokształcących.
W 1912 w gmachu szkoły odbył się VIII Światowy Kongres Esperanto, pierwszy na ziemiach polskich[5].
Okres dwudziestolecia międzywojennego
[edytuj | edytuj kod]Przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego Akademia Handlowa w Krakowie rozwijała się dynamicznie. W 1918 r. powstał nowy wydział szkoły – Akademia handlowa dla Dziewcząt. W 1925 r. w wyniku zarządzenia ministerialnego rządu Wolnej Polski szkoła zmieniła na Szkoła Ekonomiczno-Handlowa w Krakowie[6]. W 1935 r. została przekształcona w Gimnazjum Kupieckie.
Zalążki i wyodrębnienie się szkoły wyższej
[edytuj | edytuj kod]Od 1908 r. przy szkole, wówczas Akademii Handlowej w Krakowie, prowadzono kursy dla abiturientów szkół średnich. W 1924 roku przy szkole powstał Instytut Towaroznawczy, który prowadził 2-letnie Studium Towaroznawcze. W 1925 roku ze szkoły wyodrębniono Instytut oraz kursy dla abiturientów i przekształcono w Wyższe Studium Handlowe w Krakowie, a po zmianach nazw, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.
II wojna światowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 1939–1945 szkoła była przenoszona z miejsca na miejsce, jednak funkcjonowała przez cały czas okupacji pod nazwą Szkoła handlowa Wyższego Stopnia.
Okres powojenny
[edytuj | edytuj kod]W 1950 r. szkoła została upaństwowiona i otrzymała nazwę Technikum Finansowe. W 1957 r. ponownie zmieniono jej nazwę, tym razem na Technikum Ekonomiczne. Od 1970 r. szkoła funkcjonuje pod nazwą Zespół Szkół Ekonomicznych Nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Krakowie.
Dyrektorzy
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Michna tymczasowy Dyrektor (1882)[2]
- Franciszek Kroebl (1882–1896)
- Ernest Bandrowski (1896–1906)
- Józef Kannenberg (1906–1925)[7]
- Herkulan Weigt (1925–1932)
- Tadeusz Wroniewicz (1932–1939)[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2018-06-23] .
- ↑ a b Sprawozdanie Dyrekcji Szkoły Handlowej za rok 1891/92 s. 8
- ↑ Akademia handlowa w Krakowie. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 2, 19 maja 1906.
- ↑ Uroczystość poświęcenia nowego budynku Akademii Handlowej Sprawozdanie Dyrektora Wyższej Szkoły Handlowej w Krakowie za rok 1907 s.3-13 (zdjęcia s. 15-30) [1]
- ↑ Jubilea Universala Kongreso Esperantista : albumo Kraków 1912
- ↑ Ostatni absolwenci Akademii Handlowej w Krakowie Nowości Illustrowane 1924 nr 26 s. 15 ( zdjęcie) [2]
- ↑ Znaczenie Dyrektora Józefa Kanneberga dla naszego zakładu Sprawozdanie Państwowej Dyrekcji Szkoły Ekonomiczno-Handlowej za rok szkolny 1926, s. 3–8
- ↑ Sprawozdanie Państwowej Dyrekcji Szkoły Ekonomiczno-Handlowej i Instytutu Administracyjno-Gospodarczego za rok 1931/32, s. 17 [3]