Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Pierwsza siedziba szkoły (1920 - 1925), obecnie Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu
Hotel Bulwar w Toruniu - siedziba Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w latach 1925- 1938
Gmach Szkoły Wojennej w Bydgoszczy – siedziba Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej w latach 1938-1939

Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej - szkoła kształcąca kandydatów na oficerów Marynarki Wojennej II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 1921 roku w Toruniu powstała Oficerska Szkoła Marynarki Wojennej. Szkoła miała trzyletni program nauczania. Do szkoły przyjmowani byli absolwenci szkoły podchorążych i podoficerowie młodsi wszystkich rodzajów wojsk, pragnący służyć w Marynarce Wojennej. Słuchacze studiowali nauki matematyczne, nautyczne, techniczne i ogólnowojskowe. Około 12 miesięcy spędzali na morzu, odbywając praktyki na różnych stanowiskach. Szkoła przyjmowała ok. 20 słuchaczy rocznie na wydziały: morski, techniczny i administracyjny.

19 października 1928 roku przemianowana na Szkołę Podchorążych Marynarki Wojennej w wyrazie szacunku do tradycji szkół wojskowych Królestwa Kongresowego. Wykształciła w okresie 1921-1939, 224 oficerów na wydziale morskim, 23 na wydziale technicznym i 12 na wydziale administracyjnym. W latach 1925-1938 szkoła mieściła się w Koszarach Racławickich, charakterystycznym budynku Twierdzy Toruń, posiadającym unikalny na skalę europejską strop przeciwbombowy między przedostatnią a ostatnią kondygnacją. W 1938 roku szkołę przeniesiono do Bydgoszczy i zlokalizowano w budynku szkoły wojennej, zajmowanym uprzednio przez Szkołę Podchorążych dla Podoficerów. Podczas dyslokacji w Bydgoszczy szkołą kierował komandor por. dypl. Tadeusz Stoklasa[1].

Na tradycję Szkoły powołuje się współcześnie Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni.

W 2012 roku w Toruniu uroczyście otwarto Skwer Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej[2][3].

Obsada personalna szkoły[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna w marcu 1939 roku[4][a]:

  • komendant – kmdr por. dypl. Tadeusz Stoklasa
  • adiutant – kpt. piech. Franciszek Walerian Kubal
  • lekarz – kpt. mar. dr Bolesław Szwaczyk
  • kwatermistrz – kpt. int. Tadeusz Aleksander Karge(*)[b]
  • oficer materiałowy – ppor. mar. Józef Eugeniusz Macikowski
  • oficer żywnościowy – chor. mar. Stanisław Niewiadomski
  • dyrektor nauk wydziału morskiego – kmdr ppor. Mirosław Kownacki
  • kier. nauk wydziału technicznego – kmdr ppor. inż. Tadeusz Wiktor Kotik
  • kier. nauk wydziału administracyjnego – kpt. int. Tadeusz Aleksander Karge(*)[b]
  • instruktor WF – por. mar. Stanisław Władysław Kozak
  • oficer wykładowca – por. mar. Franciszek Rydzewski
  • dowódca oddziału podchorążych – kpt. mar. Stanisław Mieszkowski
  • oficer kursowy starszego rocznika – kpt. mar. Robert Kasperski
  • oficer kursowy średniego rocznika – kpt. mar. Tadeusz Ludwik Kamiński
  • oficer kursowy młodszego rocznika – por. mar. Kazimierz Hess
  • oficer kursowy kandydatów – kpt. mar. Bolesław Jan Biskupski
  • pomocnik oficera kursowego starszego rocznika – por. mar. Jur Mende
  • pomocnik oficera kursowego młodszego rocznika – por. mar. Wacław Karol Fara

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[5].
  2. ↑ a b Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednocześnie więcej niż jedną funkcję[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Bydgoski garnizon wojskowy w latach 1920-1939. [w:] Historia Bydgoszczy. Tom II. Część pierwsza 1920-1939: red. Marian Biskup. Bydgoszcz: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe 1999. ​ISBN 83-901329-0-7​, s. 814
  2. ↑ Toruń. Skwer Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, polskaniezwykla.pl, [dostęp: 17.6.2016]
  3. ↑ Atrakcje na nowym skwerze Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, torun.naszemiasto.pl, 8.12.2012 [dostęp: 17.6.2016]
  4. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 902.
  5. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  6. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1970.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szkoła_Podchorążych_Marynarki_Wojennej&oldid=57371278”