Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu
nr rej. 222 z 23.05.1979[1] | |
Front budynku | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Ulica Berwińskiego 2/4 |
Typ budynku |
szkoła |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy |
1903 |
Ukończenie budowy |
1905 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°23′54″N 16°54′06″E/52,398333 16,901667 |
Szkoła przy ul. Berwińskiego w Poznaniu – zabytkowy budynek szkolny w stylu neorenesansu północnego, zlokalizowany w Poznaniu przy ul. Ryszarda Berwińskiego 2/4 (dawniej Baarthstrasse) na Łazarzu.
Projekt
[edytuj | edytuj kod]Obiekt wybudowano w latach 1903–1905, jako szkołę średnią (IV. Mittelschule), według projektu miejskich urzędników budowlanych – Felixa Moritza i Henricha Grüdera, na terenie dawnej szkółki drzewnej. Szkoła miała charakter wzorcowy i mogło w niej pobierać naukę 1100–1600 uczniów.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Elewacja z żółtej cegły, bogata i bardzo plastyczna, skierowana była w kierunku ówczesnego Ogrodu Botanicznego (obecnie Parku Wilsona). Bryła trzysegmentowa, pięciokondygnacyjna, a wliczając partie szczytowe – siedmiokondygnacyjna. Założenie podzielone było na część dziewczęcą i chłopięcą. Łącznie wewnątrz było 28 klas i trzy aule (te ostatnie były koedukacyjne). Również wspólnie używano gabinet fizyczny i niektóre sale tematyczne. Obecnie do rejestru zabytków wpisany jest gmach szkolny, sala gimnastyczna oraz ogrodzenie.
-
Widok od strony ul. Matejki
-
Detal architektoniczny
-
Sala gimnastyczna – ul. Wyspiańskiego
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 1924–1925 sala gimnastyczna przy szkole odgrywała rolę punktu etapowego dla Polaków, którzy wracali do Polski z Niemiec i zamierzali tu na stałe pozostać. Pobyty etapowe trwały z reguły około dwóch tygodni.
W czasach PRL przez krótki czas w gmachu miały siedzibę aż cztery szkoły podstawowe: numer 9, 15, 26 i 43.
Obecnie obiekt nadal pełni rolę oświatową – jest Szkołą Podstawową nr 26 im. Ryszarda Berwińskiego. Ponadto mieści Zarząd Oddziału Wielkopolskiego PTSM.
W pobliżu znajduje się wiele zabytków architektury i pamiątek historycznych, m.in. Johow-Gelände, Kamienica Margarety Grüder, Pomnik Woodrowa Wilsona, Kościół św. Anny, Willa Paula Ueckera, budynek komunalny przy ul. Głogowskiej 48/50, czy Palmiarnia Poznańska.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 84, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s. 33, ISBN 83-89525-07-0.
- Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 41, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
- https://web.archive.org/web/20100730012311/http://www.sp26poznan.ikar.pl/html/historia.html – historia szkoły (dostęp 5.10.2010)