49°24′51″N 20°31′36″E/49,414167 20,526667Szlachtowa
|
||
 Widok z Pienin |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | małopolskie | |
| Powiat | nowotarski | |
| Gmina | Szczawnica | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 18 | |
| Kod pocztowy | 34-460[1] | |
| Tablice rejestracyjne | KNT | |
| SIMC | 0963715 | |
|
Położenie na mapie gminy Szczawnica
 Szlachtowa
|
||
|
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Szlachtowa
|
||
|
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Szlachtowa
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Szlachtowa
|
||
| 49°24′51″N 20°31′36″E/49,414167 20,526667 |
||
| Strona internetowa miejscowości | ||
Szlachtowa – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie miejsko-wiejskiej Szczawnica, nad rzeką Grajcarek, dopływem Dunajca. 1 stycznia 2008 r. wieś została wyłączona spod administracji miasta Szczawnicy (w związku ze zmianą rodzaju gminy z miejskiego na miejsko-wiejski) z równoczesnym uzyskaniem statusu wsi.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0963572 | Na Brzegu | część wsi |
Dawna wieś łemkowska położona na terytorium Beskidu Sądeckiego, w dolinach Sielskiego Potoku i Grajcarka. Jest najbardziej wysuniętą na zachód wsią w Polsce, zamieszkałą niegdyś przez autochtoniczną ludność ruską. Dawniej tereny te określano jako Ruś Szlachtowska.
Znajduje się w niej pochodząca z przełomu XIX/XX wieku dawna cerkiew greckokatolicka pw. Opieki (Pokrowy) NMP (obecnie rzymskokatolicki kościół Matki Boskiej Pośredniczki Łask).
W miejscowości funkcjonuje Muzeum Pienińskie im. Józefa Szalaya.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Esej o Rusi Szlachtowskiej
- Polska na weekend: przewodnik turystyczny: 52 trasy po najpiękniejszych miastach i regionach. Bielsko Biała: Pascal, 2001, s. 583. ISBN 83-7304-008-0.
|
|||||||||||||||||
