Szpital Świętego Jana Bożego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pod wezwaniem św. Jana Bożego z historycznym szpitalem po lewej

Szpital Świętego Jana Bożego – szpital w Warszawie założony w 1650.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szpital został założony w 1650 przez bonifratrów na terenie jurydyki Leszno[1]. W 1820 był jednym z siedmiu funkcjonujących szpitali warszawskich. W każdym szpitalu ordynował jeden lekarz, najczęściej, mimo podpisanych nieraz umów, bezpłatnie. W szpitalu św. Jana Bożego był to w owym czasie Maurycy Woyde, a leczono w nim chorych psychicznie. W 1821 rozpoczęto budowę drugiego skrzydła szpitala[2]. W 1862 w szpitalu otwarto klinikę psychiatryczną[3].

W latach 1867−1896 lekarzem naczelnym był Adolf Rothe. Przyczynił się on do rozbudowy placówki. Jego następcą był Iwan Sabasznikow.

Znane powszechnie skutki upadku Powstania warszawskiego 1944, jakie spadły na miasto, równały się między innymi całkowitemu zniszczeniu struktury miejskiej opieki zdrowotnej. Zburzony i spalony został także szpital św. Jana Bożego[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 847. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Podgórska-Klawe 2005 ↓.
  3. Podgórska-Klawe 2005 ↓, s. 68.
  4. Podgórska-Klawe 2005 ↓, s. 107.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Szpital świętego Jana Bożego w Warszawie (1650-1944), Marcin Maksymilian Łobozek, Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej, 2003, 122 stron.
  • Zofia Podgórska-Klawe: Towarzystwo Lekarskie Warszawskie 1820-2005. Część pierwsza 1820-1917. Warszawa i jej instytucje medyczne w latach 1820-1951.. 2005. ISBN 83-923140-1-8.