Sztandar procesyjny

Sztandary procesyjne

Paryż 2009

Saragossa 2008

Służewo 2008

Procesja Bożego Ciała w Legnicy - parafia św. Trójcy - 1984 r.

Mińsk 2005

Wilamowice 2015

Międzyzdroje 2015

Neapol 2015

Neapol 2015

Fragment, Parma

Mediolan

Fragment, Kevelaer

L’Aquila

Toul

Braga 2014

Braga 2014

Sędzisław(Dolny Śląsk), kościół pw. św. Maksymiliana Kolbe

Rumunia, sztandar procesyjny w cerkwi pod wezwaniem św. Paraskewy w Deseşti

Procesja Wielkanocna Wilamowice - 2015

Jasna Góra

Sztandar procesyjny – parament w kształcie prostokątnego kawałka materiału zdobionego haftem, używany podczas procesji kościelnych i nabożeństw.

Sztandary przejęte zostały ze świata militarnego. W średniowieczu swoje sztandary zaczęły posiadać miasta, były to tzw. gonfalony. Następnie tradycja posiadania sztandaru przyjęta została przez bractwa (konfraternie) i wspólnoty kościelne.

Wygląd

Na sztandarze znajduje się najczęściej wizerunek patrona bractwa, parafii lub innego rodzaju stowarzyszenia kościelnego. Prostokątny materiał (len, bawełna, konopie, jedwab lub aksamit) zawieszony jest na poprzecznym drążku umocowanym na drzewcu. Drzewce, trzymane pionowo, niesie osoba specjalnie wybrana do prezentowania stowarzyszenia podczas nabożeństwa czy procesji. Czasem sztandar procesyjny ozdabiany jest sznurami czy taśmami zakończonymi frędzlami.

Zabytkowe sztandary procesyjne

• Sztandar procesyjny z Kevelaer (Niccolò di Liberatore, XV w.)
• Gonfalon z Pietą (Pietro Perugino, koniec XV w.)
• Gonfalon Sprawiedliwości (Pietro Perugino, początek XVI w.)
• Sztandar procesyjny z Najświętszym Sakramentem (Girolamo Romani, XVI w.)
• Sztandar z Trójcą Świętą (Rafael Santi, koniec XV w.)
• Sztandar z Modeny (Ludovico Lana, XVII w.)
• Sztandar ze św. Augustynem (Pinturicchio, 1500)
• Sztandar z Duchem Świętym (Luca Signorelli, Loniec XV w.)

Zobacz też

• Chorągiew procesyjna (prawosławie)