Szyk bojowy

Sumeryjscy żołnierze formujący falangę, fragment Steli sępów

Szyk (niem. Schick) – celowy porządek ustawienia żołnierzy, ewentualnie oddziałów wojskowych.

Szyk to rozmieszczenie żołnierzy, pododdziałów, wozów bojowych, okrętów, samolotów dla wykonywania wspólnych czynności.
Szyk bojowy stosowany jest w walce. Może to być tyraliera, kątem w przód (w tył), występem w prawo lub w lewo. W linii bojowej czołgi, bwp i i transportery opancerzone działają obok siebie na jednej wysokości w odstępach 50–100 m. W tyralierze żołnierze działają pieszo w odstępach 8–10 m. Szyk bojowy powinien zapewniać możliwie jak najlepsze warunki dla skutecznego użycia broni w walce zespołowej oraz możność uniknięcia nadmiernych strat, wykorzystania właściwości terenowych, zachowania zdolności do szybkiego ruchu i zmiany frontu oraz kierunku działania.

Rodzaje szyków

Tyraliera

• Szyki bojowe/wojskowe:
  • Klin
  • Falanga
  • Tyraliera
  • Testudo – żółw
  • Acies triplex – szyk potrójny
  • Szyk wozowy taborytów
  • Szwajcarski szyk bojowy
  • Niderlandzki szyk bojowy
  • Hiszpański szyk bojowy
  • Węgierski szyk bojowy
  • Szyk okrętów
    • Szyk liniowy
    • Szyk torowy

Bibliografia

• Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa (R–Ż). T. III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.