Szyling brytyjski

Szyling brytyjski

Państwo	Wielka Brytania
Typ monety	moneta obiegowa
Nominał	1 szyling/12 pensów
Rocznik	XVI wiek-1966(70)
Emisja
Nakład	1910: 26.547.236, 1926: 22.516.453, 1944: 11.586.751, 1966: 15.002.000
Data emisji	XVI wiek
Data wycofania	1971/1990
Projektant	Awers: 1953-1970 Mary Gillick (z Elżbietą II) Rewers: 1947-1970 William Gardner
Opis fizyczny
Masa	5,66 g
Średnica	23,60 mm
Materiał	XVI wiek–1816 Srebro 1816–1919 Srebro 925 1920–1946 Srebro 500 1947–1970 Miedzionikiel
Rant	Ząbkowany
Stempel	zwykły

Szyling królowej Wiktorii z 1853 r.

Szylingi brytyjskie z 1956 (pierwszy z lewej awers z wizerunkiem monarchy, drugi z lewej szyling brytyjski, trzeci z lewej szyling szkocki).

Moneta o nominale dwóch szylingów – floren

Szyling (ang. shilling) – moneta będąca w obiegu w Wielkiej Brytanii, a uprzednio Anglii, od panowania Henryka VII (XVI wiek) do 1971 roku, kiedy przeprowadzono decymalizację brytyjskiej waluty. Szyling stanowił 1/20 część funta szterlinga i dzielił się na 12 pensów.

Szyling był również nominałem innych brytyjskich monet (m.in. florena o wartości 2 szylingów) i banknotów (5- i 10-szylingowego).

Od początku bicia w XVI wieku do 1946 roku monety o nominale 1 szylinga były bite ze srebra, a w latach 1947–1970 bito je z miedzioniklu.

W latach 1937–1970 bito dwa rodzaje szylinga: szylinga brytyjskiego/angielskiego i szylinga szkockiego. Oba rodzaje różniły się od siebie nieznacznie wizerunkiem rewersu.

Linki zewnętrzne

• Katalog monet Wielkiej Brytanii – szylingi
• Katalog monet Wielkiej Brytanii