Szymon Modrzejewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymon Modrzejewski
Ilustracja
Szymon Modrzejewski remontujący nagrobek w Wołowcu 2020
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1969
Warszawa

Zawód, zajęcie

kamieniarz
działacz społeczny

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”

Szymon Modrzejewski (ur. 22 sierpnia 1969 w Warszawie[1]) – współczesny polski kamieniarz, zajmujący się głównie remontowaniem nagrobków z użyciem wybranych technik konserwatorskich.[2]

Jest synem Anny Modrzejewskiej, polonistki i Bronisława Modrzejewskiego, scenografa[3], zmarłego w sierpniu 2020 roku[4]. Ukończył LXI Specjalne Liceum Ogólnokształcące przy Szkolnym Ośrodku Socjoterapii w Warszawie[5]. Studiował patrologię na Akademii Teologii Katolickiej oraz kulturoznawstwo na PWSZ w Sanoku, żadnych studiów jednak nie ukończył[6]. W latach 1987-1995 był współorganizatorem konserwatorskich obozów Nadsanie, w 1996 założył Nieformalną Grupę Kamieniarzy Magurycz, która działała 10 lat. W 2007 roku Grupa przekształciła się w Stowarzyszenie Magurycz, którego jest przewodniczącym, a które zajmuje się społecznym ratowaniem zabytków sztuki sepulkralnej oraz małej sakralnej architektury przydrożnej i śródpolnej głównie na terenach Łemkowszczyzny i Bojkowszczyzny.

Szymon Modrzejewski zajmuje się – społecznie i komercyjnie – remontowaniem kamiennych nagrobków na cmentarzach wszystkich wyznań i religii oraz innych zabytków kultury materialnej na obszarze Bieszczadów, Beskidu Niskiego, Gór Sanocko-Turczańskich, Roztocza, Ukrainy zachodniej[7]i Dolnego Śląska. Wykonuje także na zamówienie nagrobki, zwykle inspirowane realizacjami z XVII-XIX wieku. W trakcie społecznych obozów remontowych, które prowadzi, zabiegom remontowym i konserwatorskim poddano około 3000 obiektów (stan na luty 2020)[8]. Rzemiosła kamieniarskiego z elementami technik konserwatorskich uczył się m.in. u Adama Romana i Janusza Smazy[9]. Pracował w trzech zespołach konserwatorskich w Polsce, Rosji, Turcji, na Ukrainie, Białorusi i Litwie. Był trzykrotnie stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Od 1992 r. pisze artykuły na temat ludowego kamieniarstwa oraz działalności Magurycza. Mieszka w Nowicy, w Beskidzie Niskim. Wraz z konserwatorką dzieł sztuki Katarzyną Bromirską ma syna Antoniego.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku otrzymał nagrodę specjalną w konkursie im. Heleny Radlińskiej na najlepszego animatora społecznego[10]. W VI 2011 roku otrzymał w Amsterdamie Grand Prix Europa Nostra przyznane przez Federację Europa Nostra w kategorii "ochrona dziedzictwa kulturowego"[11]. W roku 2012 "za wybitne osiągnięcia w ochronie europejskiego dziedzictwa kulturowego przyznana została mu nagroda "Mosty Starosty 2012[12], wręczona przez starostę Gorlic[13]. W 2015 r. został nagrodzony nagrodą Fundacji Polish Culture dla za działalność na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. 27 lutego 2020 roku został odznaczony Odznaką Honorową Rzecznika Praw Obywatelskich za zasługi dla ochrony praw człowieka[8]. W trakcie uroczystości przyznania Odznaki zwierzchnik Kościoła greckokatolickiego w Polsce, abp Eugeniusz Popowicz nagrodził Szymona Modrzejewskiego, w uznaniu jego zasług, Medalem Świętych Cyryla i Metodego, który wręczył - w imieniu metropolity przemysko-warszawskiego- ks. Bogdan Krub[8]. 12 września 2020 roku Szymon Modrzejewski odebrał Medal Honorowy Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce "Сторож пам'яті" przyznany mu w roku 2019[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wielokulturowość to mit [online], tygodnik.tvp.pl [dostęp 2021-06-05] (pol.).
  2. Doktor Cmentarnik i Mister Ekscentryk [online], ngo.pl [dostęp 2021-06-05] (pol.).
  3. Agnieszka Rodowicz, Co czuje człowiek, który ratuje zapomniane groby [online], www.polityka.pl, 2016 [dostęp 2021-01-07] (pol.).
  4. Bronisław Modrzejewski, Warszawa, 08.08.2020 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2021-02-03].
  5. Ludzie SOS-u zmieniają świat : Szymon w krainie kamieni [online], Ludzie SOS-u zmieniają świat, 7 marca 2020 [dostęp 2021-06-05].
  6. Honorowa Odznaka RPO za ratowanie starych cmentarzy | JEWISH.PL [online], 2 marca 2020 [dostęp 2021-06-05] (pol.).
  7. Joanna Lichocka, Punk klei krzyże, wywiad z Szymonem Modrzejewskim w "Rzeczpospolitej" 09-02-2008
  8. a b c "Żeby pamięć nie popadała w niepamięć”. Honorowa Odznaka RPO dla Szymona Modrzejewskiego za ratowanie starych cmentarzy 27-02-2020
  9. Jacek Serafin, Świat Kamienia nr 51, Magurycz - wolontariusz w służbie kultury sepulkralnej. Wywiad z Szymonem Modrzejewskim szefem stowarzyszenia.
  10. Laureaci | Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL [online], www.cal.org.pl [dostęp 2021-02-03].
  11. Szymon Modrzejewski [online], European Heritage Awards / Europa Nostra Awards [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  12. Mosty Starosty 2012 rozdane ! Sękowa.info - serwis turystyczno - historyczny, prezentujący cmentarze, cerkwie, kościoły oraz miejscowości gminy Sękowa. [online], www.sekowa.info [dostęp 2021-01-07].
  13. Fundacja Losy Niezapomniane [online], www.los.org.pl [dostęp 2021-01-07].
  14. Medal Honorowy Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce "Сторож пам'яті" [online], Ukraińskie Towarzystwo Historyczne w Polsce [dostęp 2021-01-07] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]