Sándor Bortnyik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sándor Bortnyik
Ilustracja
Sándor Bortnyik w 1922 r.
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1893
Marosvásárhely

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1976
Budapeszt

Narodowość

węgierska

Dziedzina sztuki

malarstwo,
grafika

Sándor Bortnyik (ur. 3 lipca 1893, zm. 31 grudnia 1976) – węgierski malarz i grafik, uczeń Józsefa Rippl - Rónaia, Károlya Kernstoka i Jánosa Vaszaryego. Po 1919 r. wyemigrował do Wiednia, a w 1922 r. do Weimaru, biorąc udział w twórczości Bauhausu. W latach 1917 - 1919 tworzył ekspresjonistyczne dzieła o tematyce rewolucyjnej (Czerwona lokomotywa, Czerwony maj), później pozostawał pod wpływem konstruktywizmu. Po II wojnie światowej szeroko zainteresował się socrealizmem. Po powrocie na Węgry założył szkołę plastyczną, która kontynuowała dokonania Bauhausu. Był również znany ze swojej twórczości plakatowej (także dla klientów indywidualnych). W latach 1949 - 1956 kierował węgierskim Moholy-Nagy Művészeti Egyetem (Uniwersytetem Artystycznym Moholy-Nagya).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "Wielka Encyklopedia Oxfordu", Oxford Educational, Poznań 2008

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]