Tętnica pępowinowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tętnica pępowinowa, tętnica pępkowa – parzyste (niekiedy pojedyncze) naczynie odchodzące od tętnicy biodrowej wewnętrznej. W życiu płodowym obie tętnice pępowinowe przechodzą przez pierścień pępkowy, po czym biegną w pępowinie razem z żyłą pępowinową i docierają do łożyska[1].

Po narodzinach wewnątrzbrzuszny odcinek tętnic pępowinowych ulega zarośnięciu powyżej odejścia tętnic pęcherzowych górnych, tworząc więzadła pępkowe przyśrodkowe.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Położnictwo i ginekologia, Grzegorz H Bręborowicz (red.), Beata Banaszewska, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 17-18, ISBN 83-200-3082-X, OCLC 749793069.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz H. Bręborowicz (red.): Położnictwo i ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006. ISBN 83-200-3443-4.