Tłumaczenie dziennikarskie
Tłumaczenie dziennikarskie to rodzaj przekładu używany zwłaszcza w gazetach. Jest to dość nowy obszar badań w przekładoznawstwie. [1] Pierwsze badania na ten temat przeprowadzono w połowie pierwszej dekady XXI wieku, chociaż tłumaczenia zaczęły pojawiać się w gazetach już w XVII wieku. [2]
Kontekst[edytuj | edytuj kod]
Początkowe teksty informacyjne spisywane były odręcznie, w związku z czym niewiele z nich przetrwało do dziś. [3] Pierwsze „gazety” nosiły nazwę avvisi (słowo pochodzenia włoskiego). [1] Tłumaczenie było i wciąż jest integralną częścią dziennikarstwa. Dzięki niemu społeczeństwo może być powiadamiane o najważniejszych wydarzeniach na świecie. Na przykład w czasie I i II wojny światowej tłumaczenie dziennikarskie było sposobem informowania ludzi o walkach toczących się w Europie i na Bliskim Wschodzie. [3]
Tłumaczenie dziennikarskie w Anglii w XVII wieku na temat wojny[edytuj | edytuj kod]
Kiedy w Anglii pojawiły się pierwsze gazety, były to tłumaczenia z łaciny, niemieckiego i francuskiego. [4] Gazeta Corante, również będąca tłumaczeniem tekstów publikowanych w innych częściach Europy, naśladowała model holenderski, gdyż teksty te publikowane były głównie w Amsterdamie, Alkmaar i Hadze. Uznaje się, że jest to pierwsza drukowana gazeta w Anglii. [4]
The London Gazette[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XVII wieku w The London Gazette publikowano wiadomości o wojnach w Hiszpanii, a także o małżeństwie królowej Hiszpanii.[5] Między innymi w 1693 r. został opublikowany raport o bitwie pod Landen we Flandrii, z uwzględnieniem tragicznych skutków ludzkich istnień straconych na wojnie. [5]
W 1698 i 1699 The London Gazette donosiło o papistach; (spór między cesarzem a papieżem w 1698 i powołanie Wielkiego Inkwizytora w Hiszpanii w 1699). [5]
The Swedish Intelligencer[edytuj | edytuj kod]
Inny przykład tłumaczenia dziennikarskiego to gazeta The Swedish Intelligencer, której założycielem był William Watts. Wydawana w Londynie w latach 1632-1633 gazeta odwoływała się do oryginalnych tekstów, z których tłumaczyła wiadomości. Autor wiadomości wyraźnie potwierdził swoje źródła, które były w większości pochodzenia holenderskiego. [1] W celu zmniejszenia kosztów produkcji teksty miały bardzo niewielu redaktorów.
Inne przykłady[edytuj | edytuj kod]
Niektórzy z tłumaczy broszur kontynentalnych byli uchodźcami religijnymi, głównie z Francji. [6] Francuscy Hugenoci, którzy uciekli przed prześladowaniami, działali jako tłumacze. [6]
11 marca 1702 r. ukazał się pierwszy numer „The Daily Courant” składający się wyłącznie z przekładów jednej francuskiej gazety oraz dwóch holenderskich. [6] Znaczenie tekstów zostało uznane za zdecydowanie antykatolickie. [1]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Roberto A. Valdeón. Fifteen years of journalistic translation research and more. „Perspectives”. 23:4, s. 634-662, 2015. DOI: 10.1080/0907676X.2015.1057187.
- ↑ Carmen Espejo. EUROPEAN COMMUNICATION NETWORKS IN THE EARLY MODERN AGE. „Media History”. 17:2, s. 189-202, 2011. DOI: 10.1080/13688804.2011.554730. See page 192.
- ↑ a b Carmen Espejo. EUROPEAN COMMUNICATION NETWORKS IN THE EARLY MODERN AGE. „Media History”. 17:2, s. 189-202, 2011. DOI: 10.1080/13688804.2011.554730. See page 189.
- ↑ a b Elmer A. Beller. Contemporary English Printed Sources for the Thirty Years' War. „The American Historical Review”. 32:2. s. 276-282. DOI: 10.1086/ahr/32.2.276. JSTOR: 1843383.
- ↑ a b c Early English Books Online.
- ↑ a b c Bob Clarke: From Grub Street to Fleet Street: An Illustrated History of English Newspapers to 1899. Routledge, 2004. ISBN 978-0-7546-5007-2. Reviewed in From Grub Street to Fleet Street: An Illustrated History of English Newspapers to 1899. „The English Historical Review”. CXXII:495, s. 258-259, 2007. DOI: 10.1093/ehr/cel443.