TKp11
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() Parowóz TKp11 | ||
Producent | Wiener Neustadt, Floridsdorf, BMMF![]() | |
Lata budowy | 1899-1918 | |
Układ osi | D n2t | |
Masa służbowa | 46 t | |
Długość z tendrem | 9358 mm | |
Rozstaw osi skrajnych | 3700 mm | |
Maksymalna siła pociągowa |
8500 kg | |
Prędkość maksymalna | 50 km/h | |
Ciśnienie w kotle | 13 at | |
Powierzchnia przegrzewacza | 90,3 m² | |
Powierzchnia rusztu | 1,65 m² | |
Średnica cylindra | 420/650 mm | |
Skok tłoka | 570 mm | |
Średnica kół napędnych | 1100 mm | |
Portal ![]() |
TKp11 – polskie oznaczenie austriackiego tendrzaka serii kkStB 178. Produkowany w latach 1899-1918 roku przez austriackie zakłady w ilości 277 parowozów. Wykorzystywano je do prowadzenia lekkich pociągów na liniach lokalnych. Po zakończeniu I wojny światowej trafiły na stan kolei Austrii, Czechosłowacji, Polski, Włoch i Jugosławii.
Po pierwszej wojnie światowej 26 parowozów trafiło do kolei polskich. Po drugiej wojnie światowej polskie koleje eksploatowały 2 parowozy, które w 1950 roku zostały wycofane z eksploatacji.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ingo Hütter, Reimar Holzinger: Die Lokomotiven der PKP 1918–1939. DGEG, Hövelhof 2007, ISBN 978-3-937189-27-7.
- Parowóz tendrzak towarowy serii TKp11.
- Parowozy PKP zdobyte w 1939 przez ZSRR.
- Paweł Terczyński: Atlas parowozów. Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1
|