TOS-2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
TOS-2 Tosoczka
Ilustracja
TOS-2 na wystawie „Armia 2022”.
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

NPO Spław

Typ pojazdu

wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa

Trakcja

kołowa

Historia
Prototypy

2019

Produkcja

od 2020

Dane techniczne
Silnik

wielopaliwowy silnik wysokoprężny o mocy 440 KM

Transmisja

mechaniczna

Osiągi
Prędkość

100 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
18-prowadnicowa wyrzutnia rakiet kalibru 220 mm
Użytkownicy
 Rosja

TOS-2 „Tosoczka” (zdrobniale od skrótu TOS (rus. ТОС) oznaczającego ciężki miotacz ognia (rus. тяжёлая огнемётная система)[1] – rosyjski system artylerii rakietowej, którego głównym elementem jest samobieżna wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa na podwoziu kołowym Ural-63706 z rodziny Tornado-U[2], zaprojektowany jako następca systemu rakietowego TOS-1 oraz jego późniejszych modernizacji[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o nowym systemie artyleryjskim pojawiła się w 2016 roku, gdy Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zleciło biuru konstrukcyjnemu NPO Spław przeprowadzenie prac badawczo-rozwojowych[3]. Oficjalnie potwierdzono istnienie systemu rok później, na międzynarodowych pokazach lotniczych MAKS poprzez dyrektora generalnego biura Nikołaja Makarowca[4]. Pierwotnie wyrzutnia miała być posadowiona na podwoziu czołgu T-14, jednak po doświadczeniach z eksploatacji systemów TOS-1 w Syrii zdecydowano się na zastosowanie podwozia kołowego ze względu na jego większą mobilność[2].

Pod koniec 2019 roku zostały zaprezentowane szkice i rysunki systemu[3], a dowódca rosyjskich wojsk obrony radiologicznej, chemicznej i biologicznej Igor Kiriłłow na łamach gazety „Krasnaja Zwiezda” ogłosił, że prace nad Tosoczką zakończą się przed przyszłorocznymi obchodami Dnia Zwycięstwa, a Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej otrzymają system do końca maja 2020 roku[5].

Oficjalna prezentacja systemu odbyła się na defiladzie zwycięstwa z okazji 75 rocznicy pokonania III rzeszy na Placu Czerwonym w Moskwie 24 czerwca 2020 roku, gdzie zaprezentowano cztery pojazdy[2]. Wcześniej można je było zobaczyć na poligonie niedaleko wsi Ałabino podczas przygotowań do uroczystej defilady[3][1].

Według informacji podanych przez agencję TASS systemy TOS-2 zostały użyte bojowo w trakcie inwazji na Ukrainę w okolicach Charkowa, prawdopodobnie jako uzupełnienie dla wcześniej utraconych TOS-1[6].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

System jest posadowiony na 6-kołowym podwoziu wysokiej mobilności Ural-63706-0120. Kabina pojazdu jest opancerzona w celu ochrony przed odłamkami i ostrzałem z broni krótkiej. Z tyłu pojazdu zamontowana jest wyrzutnia rakiet składająca się z trzech rzędów kontenerów startowych po 8 rakiet każdy. Z wyrzutni mogą być odpalane pociski z głowicami termobarycznymi i zapalającymi. Na wyposażeniu znajduje się również skomputeryzowany system kierowania ogniem, inercyjny system nawigacji oraz system namierzania celów[7]. System posiada wysuwane podpory stabilizujące oraz żuraw pozwalający na samodzielny załadunek rakiet[2].

Wersja zaprezentowana na defiladzie z 2020 roku posiada zmniejszoną wyrzutnię na 18 pocisków[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c TOS‑2 poka­zany w Alabino. Zespół Badań i Analiz Militarnych, 2020-06-13. [dostęp 2020-09-05].
  2. a b c d e Juliusz Sabak: TOS-2 Tosoczka. Nowe wcielenie rosyjskiej broni termobarycznej [ANALIZA]. Defence 24, 2020-07-05. [dostęp 2020-09-05].
  3. a b c Rafał Muczyński: TOS-2 Tosoczka ujawniona. Milmag, 2020-06-14. [dostęp 2020-09-05].
  4. Mateusz Pławski: Rosja: Pokazano zdjęcia nowego systemu artylerii polowej TOS-2 [+FOTO]. kresy.pl, 2020-06-13. [dostęp 2020-09-05].
  5. Rosja ma nowy system rakietowy TOS-2. Pokaże go w Dzień Zwycięstwa na Placu Czerwonym. dziennik.pl, 2019-11-13. [dostęp 2020-09-05].
  6. Adam Świerkowski: Rosjanie wysłali nowe wyrzutnie termobaryczne na Ukrainę?. Defence 24, 2022-05-30. [dostęp 2022-05-30].
  7. Russian army unveils new TOS-2 Tosochka Flamethrower Rocket Launcher vehicle at Victory Day 2020 parade. Army Recognition, 2020-06-22. [dostęp 2020-09-05].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]