Tabor (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tabor
Ilustracja
Rzeka Tabor w Rymanowie
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Rzeka
Długość 27,9 km
Powierzchnia zlewni

109,2 km²

Źródło
Miejsce północne skłony Przełęczy Szklarskiej
Wysokość

570 m n.p.m.

Ujście
Recypient Wisłok
Miejsce

w okolicach Krościenka Wyżnego

Wysokość

268 m n.p.m.

Współrzędne

49°40′45″N 21°51′05″E/49,679167 21,851389

Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”

Tabor (dawniej: Morbach, Mormawa, od końca XVII wieku Taba, następnie od XIX jako Tabor i w dolnym biegu jako Morwawa.[1] – rzeka w województwie podkarpackim, lewy dopływ Wisłoka. Jej długość wynosi 27,9 km, a powierzchnia dorzecza 109,2 km².

Górna część biegu w Beskidzie Niskim. Źródła na wysokości ok. 570 m n.p.m., na północnym skłonie Przełęczy Szklarskiej. Spływa początkowo w kierunku północno-północno-wschodnim. Pomiędzy Desznem a Rymanowem przecina Wzgórza Rymanowskie, po czym zmienia kierunek na północny i meandrując płynie przez tereny Dołów Jasielsko-Sanockich. Na wysokości Haczowa (przysiółek Morawa) skręca ku północnemu zachodowi i w zachodniej części wsi Iskrzynia, na wysokości około 268 m n.p.m., uchodzi do Wisłoka. W uzdrowisku Rymanów-Zdrój bieg rzeki jest uregulowany.

Średni wieloletni stan wody w pobliżu ujścia (Iskrzynia) wynosi 227 cm przy przepływie około 1,8 m³/s, najniższy zanotowany: 188 cm, najwyższy zanotowany: 643 cm.

Jak pisał znany krajoznawca Mieczysław Orłowicz, którego rodzice w latach 1895-1904 mieszkali w Rymanowie i który tam spędzał w tym czasie wszystkie wakacje, "Rzeczka była mała, w dniach letnich toczyła niewielką ilość wody, i to zanieczyszczonej często ropą naftową ze źródeł naftowych w górnym biegu Taby. Dno było kamieniste, nieprzyjemne do kąpieli. W okresie letnich ulew, które często przybierają postać oberwania się chmury, Taba stawała się na kilka godzin nawet groźna i niebezpieczna. Zalewała i obrywała brzegi, znosiła chaty wiejskie i stodoły, zabierała z przybrzeżnych łąk sterty siana, zrywała mostki. Wyrządzała więc duże szkody nie tylko w Rymanowie, mieście położonym na górze, ale w jego obydwu przedmieściach, które leżały wzdłuż Taby na południe i na północ od Rymanowa."[2]

Najstarsze źródła wymieniają rzekę pod następującymi nazwami: in fluviis dictis Morbach et Redisschow - 1376, in fluviis Morbach - 1388, fluvii Murmawa - 1389[3]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rieger Janusz: Gewässernamen im Flußgebiet des Wisłok (Nazwy wodne dorzecza Wisłoka) (HE III), Stuttgart - 1988.
  2. Orłowicz Mieczysław: Moje wspomnienia turystyczne, wybór i opracowanie: Ferens Wanda, przedmowa: Wroczyński Ryszard, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1970.
  3. Elektroniczny słownik hydronimów Polski. Pracowni Onomastyki Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie. [dostęp 2021-06-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]