Tadeusz Łukaszewicz (żołnierz)

Tadeusz Łukaszewicz

Edward

kapitan
Data i miejsce urodzenia	13 października 1913 Warszawa
Data i miejsce śmierci	11 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939, 1942–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Korpus Bezpieczeństwa
Jednostki	71 pułk piechoty batalion „Nałęcz”
Stanowiska	dowódca kompanii ckm dowódca kompanii szturmowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa powstanie warszawskie)
Odznaczenia

Tadeusz Łukaszewicz (ur. 13 października 1913 w Warszawie, zm. 11 września 1944 tamże) – kapitan Korpusu Bezpieczeństwa, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Syn Antoniego (artysty malarza i antykwariusza) i Marii z domu Gieryng. Ukończył warszawską szkołę średnią Ojców Pijarów, po czym uzyskał dyplom magistra ekonomii na uniwersytecie w Grenoble. Przeszedł szkolenie w zambrowskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty i w roku 1938 został mianowany na stopień podporucznika. Uczestnik kampanii wrześniowej w szeregach 71 pułku piechoty. Na stanowisku dowódcy kompanii ckm walczył pod Wizną i Nowogrodem. Ranny podczas przebijania się z okrążenia, został zwolniony z niemieckiej niewoli jako inwalida wojenny.

Od 1942 uczestniczył, w strukturach Korpusu Bezpieczeństwa, w konspiracji wojskowej. W czasie powstania warszawskiego dowodził kompanią szturmową P-20 w 1 batalionie szturmowym KB „Nałęcz”. Walczył na Starówce i w Śródmieściu. Ranny 15 sierpnia w Pałacu Mostowskich. W dniu 10 września 1944 w charakterze łącznika przeprawił się przez Wisłę i dotarł do dowództwa Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego. Poległ następnego dnia na Saskiej Kępie, rozstrzelany przez patrol niemieckiej żandarmerii. W dniu 2 października 1944 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari przez Komendę Główną Korpusu Bezpieczeństwa.

Od roku 1940 był żonaty z Heleną Wieczorek (1913–2004), z którą miał syna Tadeusza i córkę Jolantę. Spoczywa na cmentarzu wojskowym na Powązkach (kwatera: A 23, rząd: 2, miejsce: 26)

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych
• Warszawski Krzyż Powstańczy

Bibliografia

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.