Tadeusz Czwojdrak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Czwojdrak
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1924
Rawicz

Data śmierci

2000

Poseł VI kadencji Sejmu PRL
Okres

od 19 marca 1972
do 19 marca 1976

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Czwojdrak (ur. 3 maja 1924 w Rawiczu, zm. 2000) – polski inżynier leśnictwa, poseł na Sejm PRL VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny robotniczej, był synem Marcina i Agnieszki. W 1937 ukończył szkołę podstawową w Rawiczu, a w 1947 w tym samym mieście liceum ogólnokształcące. W 1952 uzyskał magisterium na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W tym samym roku został kierownikiem działu kadr Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. W latach 1956—1961 pełnił funkcję dyrektora administracyjnego tej uczelni. Prowadził jednocześnie zajęcia dydaktyczne z nauk politycznych, prawa i polityki agrarnej na wydziałach leśnym oraz rolniczym. W 1961 otrzymał stopień doktora nauk prawnych, a w 1965 stopień doktora habilitowanego z zakresu ekonomiki ogólnej rolnictwa. W tym samym roku został docentem etatowym. Kierował nowo powstałą Katedrą Polityki Agrarnej. Od 1966 do 1969 był prodziekanem Wydziału Rolniczego, a następnie (do 1970) prorektorem ds. dydaktyczno-wychowawczych. W latach 1969—1971 był organizatorem i kierownikiem Międzywydziałowego Studium Nauk Politycznych, zaś w 1970 organizatorem i dyrektorem Instytutu Nauk Ekonomiczno-Rolniczych (następnie Katedry), którym był do 1987. Od 1978 do 1981 pełnił jednocześnie funkcję rektora. Od 1987 do 1991 (kiedy przeszedł na emeryturę) był kierownikiem Zakładu Prawa i Polityki Agrarnej Katedry Ekonomiki i Organizacji Rolnictwa. Jego działalność naukowa wiązała się głównie z analizą rozwoju przemysłu przetwórczego i latyfundiów biskupstwa poznańskiego od XVI do XVIII wieku. Wydał około 30 opracowań naukowych.

W 1945 pracował w Powiatowym Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Rawiczu i wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (zasiadał w jej Komitecie Miejskim w Rawiczu), a w 1948 wraz z nią do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1946 został też członkiem Związku Walki Młodych. W 1950 objął funkcję kierownika Wydziału Propagandy KM PZPR w Rawiczu. Został członkiem egzekutywy Komitetu Uczelnianego WSR, którego w latach 1962—1965 i 1970—1978 był I sekretarzem. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Gniezno. Zasiadał w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów, ponadto pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Handlu Zagranicznego. W latach 1980–1990 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu[1].

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[2].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]