Tadeusz Hołuj

Tadeusz Hołuj
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1916 Kraków
Data i miejsce śmierci	23 października 1985 Kraków
Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 21 marca 1976 do 21 marca 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Tadeusz Hołuj (ur. 23 listopada 1916 w Krakowie, zm. 23 października 1985 tamże) – polski pisarz, publicysta i polityk.

Życiorys

Uczęszczał do gimnazjum w Jaśle. Przed II wojną światową był współredaktorem „Naszego Wyrazu”. Studiował prawo i polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z tego okresu pochodzą jego zbiory poezji: Dziewczyno, Płyniemy naprzód (1938), Płonące ścieżki (1938).

Wiosną 1939 był spikerem audycji polskich w radiu niemieckim.

W 1939 uczestniczył w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji był członkiem Związku Walki Zbrojnej. W 1942 został aresztowany i osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Był członkiem Komitetu Naczelnego Grupy Bojowej Oświęcim. Przebywał w różnych obozach koncentracyjnych do końca wojny.

Po wojnie był działaczem politycznym i społecznym, członkiem Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie. Był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji. Od 1957 do 1967 pełnił funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego. Był współzałożycielem krakowskiego lewicowego klubu Kuźnica. Zasiadał w radzie naczelnej ZBoWiD oraz w zarządzie głównym Związku Literatów Polskich.

Twórczość

Debiutował tomikami: Dziewczyno, Płyniemy naprzód (1938), Płonące ścieżki (1938). W 1942 napisał konspiracyjny Marsz triumfalny.

Po wojnie tworzył powieści historyczne nawiązujące do początków ruchu rewolucyjno-socjalistycznego, demokratycznego, radykalnego, m.in.: Próba ognia (1946), Królestwo bez ziemi (tom 1–4, 1954–1956), Róża i płonący las (tom 1–2, 1971), Osoba (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1974).

Doświadczeniom obozowym poświęcił m.in.: powieść Koniec naszego świata (1958), Drzewo rodzi owoc (1963), Raj (1972), dramat Dom pod Oświęcimiem (wydany i wystawiony w 1948), opowiadania Jutrzenka (1956) i To (1964).

Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.

W 1966 otrzymał nagrodę państwową II stopnia.

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi

Zobacz też

• Ruch oporu w Auschwitz

Linki zewnętrzne

• Tadeusz Hołuj w bazie filmpolski.pl