Przejdź do zawartości

Tadeusz Kondrusiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez KamilosR (dyskusja | edycje) o 19:10, 8 sie 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Tadeusz Kondrusiewicz
Ilustracja
Herb duchownego Quis ut Deus
Któż jak Bóg
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1946
Odelsk

arcybiskup metropolita moskiewski
Okres sprawowania

2002–2007

arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski
Okres sprawowania

od 2007

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

31 maja 1981

Nominacja biskupia

10 maja 1989

Sakra biskupia

20 października 1989

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

20 października 1989

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Edward Idris Cassidy
Francesco Colasuonno

Tadeusz Kondrusiewicz, biał. Тадэвуш Кандрусевіч, Tadewusz Kandrusiewicz, ros. Фаддей (Тадеуш) Кондрусевич, Faddiej (Tadeusz) Kondrusiewicz (ur. 3 stycznia 1946 w Odelsku) – biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita moskiewski w latach 2002–2007, arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski od 2007.

Życiorys

Wykształcenie

Urodzony w Odelsku blisko Grodna na Białorusi (wówczas ZSRR) w polskiej rodzinie jako syn Ignacego Kondrusiewicza (1906–1985) i Anny Kondrusiewicz z domu Szusta (1911–1999).

W 1962, po ukończeniu szkoły średniej, rozpoczął studia na Wydziale Fizyki i Matematyki Grodzieńskiego Instytutu Pedagogicznego, ale po roku został relegowany ze studiów z powodu swoich przekonań religijnych. W 1964 podjął studia na Wydziale Energetyki i Konstrukcji Maszyn na Politechnice Leningradzkiej. Dyplom uzyskał w 1970, zdobywając tytuł inżyniera mechanika.

Po ukończeniu studiów podjął pracę w Wileńskiej Fabryce Obrabiarek, gdzie początkowo pracował na sali montażowej, a następnie w biurze konstrukcyjnym. Wraz z grupą inżynierów opracował projekt wysokoobrotowej obrabiarki, która znalazła zastosowanie w Wołżańskiej Fabryce Samochodów.

W 1976 wstąpił do Seminarium Duchownego w Kownie. 31 maja 1981 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk administratora apostolskiego archidiecezji kowieńskiej arcybiskupa Liudvikasa Povilonisa. W 1985 uzyskał na Wydziale Teologicznym w Kownie licencjat nauk kościelnych na podstawie pracy pt. Nauczanie konstytucji dogmatycznej o Kościele II Soboru Watykańskiego "Lumen gentium", a w 1988 na tym samym Wydziale uzyskał stopień doktora teologii na podstawie pracy pt. Pogłębienie nauki o Kościele w pracach i dokumentach II Soboru Watykańskiego.

Prezbiter

W latach 1981–1986 był wikariuszem w wileńskim Kościele św. Teresy, a od 1986 do 1987 w Kościele Matki Boskiej Szkaplerznej w Druskienikach. Następnie powrócił do Wilna, gdzie został wikariuszem w Kościele Świętego Ducha. 13 lutego 1988 został mianowany proboszczem dwóch parafii w Grodnie: Matki Bożej Anielskiej oraz św. Franciszka Ksawerego.

Administrator apostolski w Mińsku

25 lipca 1989 został mianowany biskupem tytularnym Hippo Diarhytus oraz administratorem apostolskim diecezji mińskiej. 20 października 1989 otrzymał sakrę biskupią w Bazylice św. Piotra w Watykanie. Głównym konsekratorem był papież Jan Paweł II. Jako dewizę biskupią Tadeusz Kondrusiewicz przyjął słowa Quis ut Deus (Któż jak Bóg). Jako biskup sprzyjał odradzaniu się życia religijnego na Białorusi, otworzył w Grodnie Wyższe Seminarium Duchowne, przyczynił się do zwrotu i otwarcia ok. 100 kościołów oraz do wydania Mszału oraz Katechizmu w języku białoruskim. Posługę na Białorusi rozpoczęło ok. 50 kapłanów sprowadzonych przez Kondrusiewicza z Polski.

Administrator apostolski w Moskwie

13 kwietnia 1991 został mianowany arcybiskupem oraz administratorem apostolskim dla katolików obrządku łacińskiego w europejskiej części Rosji. Doprowadził do oficjalnego zarejestrowania administratury apostolskiej w Ministerstwie Sprawiedliwości Federacji Rosyjskiej (31 lipca 1991), dzięki czemu uzyskała statusu osoby prawnej i pełną możliwość legalnej działalności. Odbudowywano i rozbudowywano struktury Kościoła w Rosji. Otwarte zostały: Instytut Teologii Katolickiej im. Św. Tomasza z Akwinu w Moskwie oraz Wyższe Seminarium Duchowne "Maryi Królowej Apostołów" początkowo w Moskwie, przeniesione następnie do Sankt Petersburga. Uruchomiono nadawanie Radia Maria i zainaugurowano działalność Caritas.

W lutym 1999 Tadeusz Kondrusiewicz został wybrany na stanowisku Przewodniczącego nowo powstałej Konferencji Biskupów Katolickich Federacji Rosyjskiej (pełnił je przez dwie kadencje, do 2006). Po wprowadzaniu nowego podziału administracyjnego, 23 listopada 1999 został administratorem apostolskim dla katolików obrządku łacińskiego północnoeuropejskiej części Rosji z siedzibą w Moskwie.

Arcybiskup metropolita moskiewski

W 2002 papież Jan Paweł II podniósł administraturę apostolską w Moskwie do rangi archidiecezji nadając jej nazwę Archidiecezji Matki Bożej. 11 lutego 2002 Tadeusz Kondrusiewicz otrzymał nominację na arcybiskupa metropolitę tejże archidiecezji. Dzięki jego staraniom rozwinęła się działalność wydawnicza, informacyjna i edukacyjna Kościoła, utworzono Komisję Liturgiczną odpowiedzialną za opracowanie rosyjskich tłumaczeń tekstów liturgicznych oraz Komisję Katechetyczną i Komisję ds. Rodziny.

Arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski

21 września 2007 papież Benedykt XVI zwolnił Kondrusiewicza z dotychczasowych obowiązków i przeniósł na urząd arcybiskupa metropolity archidiecezji mińsko-mohylewskiej na Białorusi. Jego następcą w Moskwie został o. Paolo Pezzi, dotychczasowy rektor seminarium duchownego w Petersburgu, któremu 27 października 2007 osobiście udzielił sakry biskupiej. Ingres Tadeusza Kondrusiewicza do mińskiej Archikatedry Imienia Najświętszej Maryi Panny odbył się 10 listopada 2007.

30 czerwca 2011 został mianowany administratorem apostolskim diecezji pińskiej. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Kazimierza Świątka. Ustąpił ze stanowiska 16 czerwca 2012, w dniu ingresu nowego biskupa Antoniego Dziamjanki.

W latach 1994–1999 Tadeusz Kondrusiewicz był członkiem Kongregacji do spraw Kościołów Wschodnich, a od 2004 zasiada w Kongregacji do spraw Duchowieństwa i w Papieskiej Radzie Iustitia et Pax. W 1996 wszedł w skład specjalnej Rady ds. Europy przy Sekretariacie Generalnym Synodu Biskupów.

Odznaczenia i tytuły

Doktoraty honoris causa

Bibliografia

  • {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.). [dostęp 2011-06-10]

Szablon:Władca-Arcybiskup Szablon:Władca-Arcybiskup