Tadeusz Piechura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Piechura
Ilustracja
Warszawa, 2006[1]
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1948
Łódź

Data śmierci

16 czerwca 2013

Miejsce spoczynku

cmentarz Doły w Łodzi

Zawód, zajęcie

grafik-plakacista, artysta konceptualny, performer

Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych

Mural autorstwa Grzegorza Gonsiora wg projektu Tadeusza Piechury, ul. Nowomiejska 10 w Łodzi

Tadeusz Piechura (ur. 11 kwietnia 1948[2] w Łodzi[3], zm. 16 czerwca 2013[2]) – polski grafik-plakacista, artysta konceptualny, performer[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Piechura jest absolwentem wydziału grafiki użytkowej na Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, którą ukończył w 1974[4]. Wykładał w Instytucie Wzornictwa i Sztuk Pięknych w Lahti(inne języki) w 1987, Szkole Sztuki, Projektowania i Architektury Uniwersytetu Aalto(inne języki) w 1990, Wyższym Studium Fotografii w Warszawie (1990–1991)[3] i na Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi[5]. Był członkiem Art Directors Club(inne języki) w Nowym Jorku[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żoną Tadeusza Piechury była Mirosława Piechura[2]. Został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi[7] (Kwatera: VIIB, Rząd: 7, Grób: 28)[8].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Plakaty Piechury promowały liczne wydarzenia i instytucje kulturalne, w tym m.in.: Muzeum Kinematografii, filmy Jana Jakuba Kolskiego, wystawy w Galerii Manhattan. Plakaty realizował również dla Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera z okazji jej 100-lecia, Muzeum Sztuki w Łodzi z okazji jego 70-lecia oraz plakaty promujące Festiwal Dialogu Czterech Kultur. Projektował także loga firm takich jak: dom aukcyjny Rynek Sztuki[3], Public Relations z Achen, Ars Publica z Paryża, TVP3 Łódź, Film Centrum Warszawy i Fundacja Filmowa z Łodzi. Ponadto projektował identyfikatory przedsiębiorstw, książki, katalogi oraz opakowania[9]. Zaprojektował także okładkę Tygodnika Kulturalnego „Verte”[3].

Część z jego plakatów dotyczyła problemów społecznych, m.in.: AIDS, wojnie oraz braku tolerancji. Większość prac Piechury jest monochromatyczna, zazwyczaj jeśli stosował kolor to były to nieznaczna elementy czerwieni. Nastrój plakatów budował ich formą[3].

Część jego prac znajduje się w zasobach Muzeum Sztuki w Łodzi, w tym m.in. serie plakatów: Tolerancja, Jazz Grand Prix Melomani, tryptyk Wojna i pokój[9]. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii „80 × 140” Jerzego Trelińskiego[7], Galerii AZ w Łodzi (2003), a serię „Plakat +” w Galerii Atlas Sztuki (2004)[4]. Pośmiertnie jego prace były wystawiane w Muzeum Plakatu w Wilanowie (2017)[10].

Piechura oprócz plakatu zajmował się również happeningami, zrealizował m.in.: „Nekrologi w lustrach” na ul. Piotrkowskiej w Łodzi[11], akcję „Nekrolog-klepsydra” (1973) oraz „Imieniny Piotrkowskiej” (1987)[7].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • I nagroda na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Lahti (1983),
  • Srebrny Medal na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie (1984),
  • I nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Plakatu Muzealnego i Ochrony Zabytków w Przemyślu (1985),
  • Brązowy medal na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (1985),
  • Brązowy medal na Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie (988),
  • Wyróżnienie na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Lahti (1989),
  • Złoty medal na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (1989),
  • Nagroda Rosyjskiej Akademii Grafiki Użytkowej, za projekt gazety-katalogu dla Konstrukcji w Procesie IV (1993)[3],
  • Grand Prix na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (1993),
  • Grand Prix na Affichades Sup de Co Toulouse w Tuluzie (1993),
  • II nagroda na Triennale Plakatu w Trnawie (1994),
  • Złota Pszczoła Międzynarodowego Biennale Grafiki w Moskwie (1996)[4],
  • Srebrny medal na Międzynarodowym Triennale Plakatu w Toyamie (1997),
  • Złoty medal na „Creativity 28” w Cincinnati (1998),
  • Nagroda specjalna Międzynarodowego Biennale Grafiki w Moskwie (1998),
  • Srebrny medal na 78th Annual Art Directors Club w Nowyn Jorku (1999),
  • Złota Pszczoła Międzynarodowego Biennale Grafiki w Moskwie (2000)[12],
  • Nagroda Prezydenta Miasta Sosnowiec za plakat „William Shakespeare” na 20 Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (2007)[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rene Wanner’s Poster Page / Tadeusz Piechura (1946–2013) [online], posterpage.ch [dostęp 2022-05-08].
  2. a b c d Aurelia Mandziuk, Galeria Plakatów Unikatowych Tadeusza Piechury, „Sztuka i Dokumentacja” (8), 2013.
  3. a b c d e f r, Tadeusz Piechura [online], lodz.wyborcza.pl, 5 listopada 2004 [dostęp 2022-05-07].
  4. a b c Tadeusz Piechura [online], Polishartworld [dostęp 2022-05-07] (ang.).
  5. Spotkanie z Tadeuszem Piechurą [online], News O.pl [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  6. Znany artysta Tadeusz Piechura nie żyje [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  7. a b c Zmarł wybitny plakacista Tadeusz Piechura [online], Wprost, 24 czerwca 2013 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  8. Cmentarz - strona główna [online], cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2022-11-02].
  9. a b CG2, Tadeusz Piechura. Plakaty [online], Muzeum Sztuki w Łodzi [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  10. ArtFacts, Komunikat Ldz. Graphic Design Within Academy Of Fine Arts Circles In Lodz | Exhibition [online], ArtFacts [dostęp 2022-05-07] (ang.).
  11. Plakaty – Galeria Grafiki i Plakatu [online], galeriagrafikiiplakatu.pl [dostęp 2022-05-07].
  12. Tadeusz Piechura [online], Academic Dictionaries and Encyclopedias [dostęp 2022-05-07] (ang.).
  13. 20 Biennale Plakatu Polskiego – wystawa pokonkursowa [online], Signs.pl – Polska Reklama i Poligrafia [dostęp 2022-05-07] (pol.).