Tadeusz Rewaj

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Rewaj
Data i miejsce urodzenia

28 września 1931
Łachwa

Senator III kadencji
Okres

od 19 września 1993
do 20 października 1997

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Mieczysław Rewaj (ur. 28 września 1931 w Łachwie) – polski fizyk i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk fizycznych, senator III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1941 jego rodzinę wywieziono na Syberię, tam zmarli jego rodzice. W 1946 powrócił do Polski. W 1951 został absolwentem Liceum Pedagogicznego w Lidzbarku Warmińskim, a w 1955 ukończył studia z fizyki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przed magisterium pracował jako zastępca asystenta na UAM. Później przeniósł się na Politechnikę Szczecińską, gdzie został pracownikiem naukowym. Uzyskiwał stopnie doktora i doktora habilitowanego w zakresie fizyki. Przed przejściem na emeryturę zajmował stanowisko profesora w Instytucie Fizyki[1]. Był dyrektorem tej jednostki (1973–1993) i prorektorem Politechniki Szczecińskiej (1981–1983). Kierował oddziałem Polskiego Towarzystwa Fizycznego w Szczecinie[2].

Był taternikiem i himalaistą, a także instruktorem Polskiego Związku Alpinizmu[3]. Wraz z żoną, Marylą Rewaj z domu Tylikowską (adiunktem na Wydziale Chemicznym Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, późniejszego WTiICh ZUT), współorganizował Szczeciński Klub Wysokogórski, w tym szkolenia nowych członków. Jest współautorem ośmiu nowych dróg w Tatrach. Brał udział w wyprawach w góry Riła, Alpy Walijskie, Kaukaz, Pamiro-Ałaj, Alpy Julijskie, Taury Wysokie, Hindukusz afgański, Himalaje Garhwalu i innych. Maryla Rewaj zginęła w 1969 (wraz z partnerką z wyprawy Jolantą Lange) w czasie próby wytyczenia nowej drogi w Atlasie Wysokim[4][5].

Na początku lat 90. był członkiem założycielem postkomunistycznej Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1993–1997 sprawował mandat senatora III kadencji, wybranego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej w województwie szczecińskim. Był zastępcą przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych i Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych oraz członkiem Komisji Nauki i Edukacji Narodowej[6]. Od 1998 do 2002 pełnił funkcję radnego sejmiku zachodniopomorskiego. W 2002 nie został ponownie wybrany. Należy do SLD, do 2008 był członkiem partyjnej komisji etyki.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1997 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dr hab. Tadeusz Rewaj, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-12-29].[martwy link]
  2. ↑ Tadeusz Rewaj. senat.pl. [dostęp 2020-09-03].
  3. ↑ Marcin Kasprzak: Historia. Lata 1957–1969. Szczeciński Klub Wysokogórski. [dostęp 2020-07-26].
  4. ↑ Marcin Kasprzak: Historia. Kulisy powstania i pierwsze lata działalności. Szczeciński Klub Wysokogórski. [dostęp 2020-05-12].
  5. ↑ Tadeusz Rewaj: Prezes SKW (1972–77). Szczeciński Klub Wysokogórski. [dostęp 2021-02-24].
  6. ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2012-12-29].
  7. ↑ M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 86

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Rewaj&oldid=72767280”