Tadeusz Wnorowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Wnorowski
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

26 października 1899
powiat ostrołęcki

Data i miejsce śmierci

3 września 1925
Rajcza

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Strzelców Podhalańskich,
4 Pułk Strzelców Podhalańskich

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Tadeusz Wnorowski (ur. 26 października 1899 w powiecie ostrołęckim[1], zm. 3 września 1925 w Rajczy) – porucznik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W szeregach 2 pułku strzelców podhalańskich w stopniu kapitana uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1924 był oficerem 4 pułku strzelców podhalańskich. W randzie porucznika w 1924 zajmował 324 lokatę w korpusie oficerów zawodowych piechoty.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 332, 375.