Tadeusz Woźniakowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Woźniakowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1931
Łódź, Polska

Instrumenty

wokal

Gatunki

muzyka rozrywkowa, operetka

Zawód

piosenkarz, aktor, kompozytor

Aktywność

od 1956

Wydawnictwo

Muza, Pronit, Tonpress

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Tadeusz Woźniakowski (ur. 8 lutego 1931 w Łodzi[1]) – polski piosenkarz, śpiewak operetkowy i kompozytor muzyki rozrywkowej, a także muzyk i aktor. Członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków.

Ukończył szkołę muzyczną w Łodzi oraz wydział dyrygentury PWSM we Wrocławiu.

W latach 1953-1957 prowadził chór Uniwersytetu Wrocławskiego. Od roku 1956 koncertował na estradzie. W latach 1958-1960 był aktorem operetki w łódzkim Teatrze Muzycznym. W latach 1961-1970 stworzył liczne nagrania z Orkiestrą Taneczną Polskiego Radia pod dyr. Edwarda Czernego i Orkiestrą Łódzkiej Rozgłośni PR pod dyr. Henryka Debicha. W latach 1971-1979 aktor i piosenkarz teatru „Syrena” w Warszawie.

W 2011 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2]. W 2016 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].

Kompozytor licznych piosenek, za które otrzymał wiele nagród na festiwalach i konkursach m.in.:

  • I nagroda na Festiwalu Piosenki w Rostocku 1963 za piosenkę „Giovane, Giovane”; za piosenkę „Zawołaj” Nina Urbano otrzymała nagrodę w Agrigento na Sycylii.
  • I nagroda na Festiwalu w Zielonej Górze za „Mnie wystarczy Monte Verde” (1969)
  • II nagroda na Festiwalu w Zielonej Górze 1968 za „Kiedyś w święto winobrania"
  • III nagroda na KFPP w Opolu za „Most zakochanych"
  • Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1972) za „W dni wielkie i skończone” i inne.

Nagrody za wykonawstwo:

  • Nagroda Publiczności na festiwalu w Rostocku 1963 i Splicie 1969
  • Nagroda Specjalna miasta Burgas na festiwalu w Słonecznym Brzegu 1971

Twórczość (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Automobil (sł. J.Słowikowski)
  • Gdy Ci Serca Brak (sł. R.Sadowski)
  • Imieniny, imieniny (sł. Anatol Dołęgowski - 1964)
  • Zawołaj (z Henrykiem Debichem, sł. Janusz Słowikowski - 1967)
  • Niech pan nie zamyka bramy (sł. Jan Gwóźdź - 1968)
  • Kiedyś w święto winobrania (sł. S. Jaśkiewicz - 1968)
  • Mnie wystarczy Monte Verde (sł. Zbigniew Biegański - 1969)
  • W dni wielkie i skończone (sł. K. Wiśniewska - 1972)
  • Lutnia i żołnierz (sł. Leonard Rybicki - 1975)
  • Most zakochanych (sł. Janusz Słowikowski)
  • Posłuchaj Coś Ci Powiem (sł. K.Żywulska)
  • Znów razem (sł. I. Kocyłak)
  • Żurawie odlatują (sł. Jerzy Dobrzyniec i Zbigniew Szczęsny) i inne.

Repertuar (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Komu piosenkę (muz. Marek Sart, sł. Karol Kord, 1959)
  • Wspomnienie (muz. Marek Sart, sł. Julian Tuwim, 1959))
  • Zobaczyłem cię we wtorek (muz. Bogusław Klimczuk, sł. Jan Laskowski, 1960)
  • Ty jeszcze nie wiesz (muz. Stefan Rembowski, sł. Jacek Korczakowski, 1961)
  • To nie sen (muz. Bogusław Klimczuk, sł. Adam Hosper, 1961)
  • Jaskółeczka (muz. Jerzy Wasowski, sł. Tadeusz Urgacz, 1961)
  • Wiosną mi bądź (muz. Marek Sart, sł. Jerzy Jurandot, 1961)
  • Włóczęga (muz. Romuald Żyliński, sł. Jerzy Miller, 1961)
  • Czy pani tańczy twista (z Violettą Villas, muz. Wojciech Piętowski, sł. Andrzej Tylczyński, 1962)
  • Olla la mandolina (muz. Marian Radzik, sł. Henryk Gaworski, 1962)
  • Najlepszy dzień (muz. Wojciech Piętowski, sł. Andrzej Tylczyński, 1963)
  • Giovane, Giovane (muz. P. Donaggio, 1963)
  • Liliowy parasol (muz. Marian Radzik, sł. Jadwiga Dumnicka, 1963)
  • Selene (muz. Domenico Modugno, 1963)
  • Carolina dai (muz. Mario Panzeri, 1963)
  • Rudy rydz (muz. Bogusław Klimczuk, sł. Adam Hosper, 1963)
  • Przyjaciel wiatr (muz. Zbigniew Ługowski, sł. Witold Skrzypiński, 1963)
  • Zginęła mi dziewczyna (muz. Tadeusz Prejzner, sł. Jacek Korczakowski, 1963)
  • Raz na ludowo (z Katarzyną Bovery, Marek Sart, sł. Janusz Odrowąż, 1964)
  • Ballada bieszczadzka (muz. Marian Radzik, sł. Edward Fiszer, 1964)
  • Kupiłem wóz (muz. Marek Sart, 1964)
  • Twardy orzech (muz. Jerzy Abratowski, sł. Edward Fiszer, 1964)
  • Z gitarą przez ramię (muz. Adam Skorupka, sł. Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner, 1964)
  • Zimowa herbatka (muz. Ryszard Sielicki, sł. Andrzej Bianusz, 1965)
  • Walc maturzystów (muz. Edward Olearczyk, sł. Mirosław Łebkowski, Tadeusz Urgacz, 1967)
  • Zawołaj - (muz. Tadeusz Woźniakowski, sł. Janusz Słowikowski, 1967)
  • Kiedyś w święto winobrania, (1968)
  • Niech pan nie zamyka bramy, (1968)
  • Mnie wystarczy Monte Verde, (1969)
  • Jagodowa Kaśka, (muz. Tadeusz Kozłowski, sł. Tadeusz Urgacz, 1970)
  • Matko moja (muz. P. Majboroda, sł. Wiktor Maksymkin, 1972)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ryszard Wolański: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Agencja Wydawnicza „Morex”, 1995, s. 289. ISBN 978-83-86848-05-8.
  2. ↑ Uroczystości Jubileuszowe Sekcji Estrady. zasp.pl, 2011-11-19. [dostęp 2012-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  3. ↑ Piotr Szczepanik, Tadeusz Woźniakowski i Jolanta Kubicka-Helsztyńska laureatami medali „Gloria Artis” MKiDN - 2016 [online], www.mkidn.gov.pl [dostęp 2017-07-26] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Woźniakowski&oldid=69026238”