Tadeusz Wrześniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Wrześniewski
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1900
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1920
Rzeczki-Wólki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

201 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Niepodległości

Tadeusz Wincenty Wrześniewski (ur. 19 lipca 1900 w Warszawie, zm. 19 sierpnia 1920 w Rzeczkach-Wólkach) – podporucznik Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 lipca 1900 w Warszawie[1], w rodzinie Władysława[2] (1873–1951) i Marii z Buszkowskich (1873–1964)[3]. W 1918 zakończył naukę w Gimnazjum im. Mikołaja Reja i rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Był członkiem warszawskiego Hufca Harcerskiego[4]. W listopadzie tego roku zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego[1]. Służbę rozpoczął w Ochotniczym Batalionie Harcerskim, a po jego rozwiązaniu ukończył kurs oficerski[4]. Latem 1920 walczył w szeregach 201 Pułku Piechoty. Poległ 19 sierpnia 1920 we wsi Rzeczki-Wólki[4][5][6].

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 221-2-11,12)[3].

W pierwszą rocznicę śmierci, w miejscu w którym zginął, rodzice postawili obelisk[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Księga Pamiątkowa 1927 ↓, s. 149.
  2. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-06-27]..
  3. a b Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ WRZEŚNIEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-27]..
  4. a b c Wspomnienie pośmiertne. „Żołnierz Polski”. 155, s. 5–6, 1920-09-09. Warszawa. .
  5. Księga Pamiątkowa 1927 ↓, s. 149, tu podano, że poległ pod Ciechanowem.
  6. Lista strat 1934 ↓, s. 1007, tu jako miejsce śmierci podano Ciechanów.
  7. Cmentarze i pomniki walk o utrwalenie granic (1918-21r.) : Rzeczki-Wólki. Olsztyńska Strona Rowerowa. [dostęp 2021-06-27]..
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922 roku, s. 104.
  9. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]