Tadeusz Zając (inspektor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Zając
Data i miejsce urodzenia

1948
Konstancin

Główny inspektor pracy
Okres

od 2008
do 2011

Poprzednik

Bożena Borys-Szopa

Następca

Anna Tomczyk

Główny Inspektor Pracy
Okres

od 1999
do 2002

Poprzednik

Tadeusz Sułkowski

Następca

Anna Hintz

Tadeusz Jan Zając (ur. 1948 w Konstancinie) – polski prawnik, główny inspektor pracy w latach 1999–2002 oraz 2008–2011.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Do 1984 pracował w budownictwie, m.in. jako kierownik działu kadr w Kombinacie Budownictwa Miejskiego w Warszawie. Następnie do 2004 zawodowo związany z Państwową Inspekcją Pracy, od 1985 na stanowisku inspektora. Zatrudniony w Okręgowym Inspektoracie Pracy w Warszawie oraz jako główny specjalistą w departamencie prawnym Głównego Inspektoratu Pracy. Od 1991 do 1993 i ponownie w latach 1997–1999 pełnił funkcję zastępcy głównego inspektora pracy.

W 1998 uzyskał mandat radnego Warszawy z ramienia AWS-NSZZ "S"[1]. W latach 1999–2002 zajmował stanowisko głównego inspektora pracy. Powrócił do Okręgowego Inspektoratu Pracy w Warszawie, a w 2004 został dyrektorem Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie.

W 2008 marszałek Sejmu ponownie powierzył mu obowiązki głównego inspektora pracy. W 2011 podał się do dymisji, która została przyjęta.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Samorząd stolicy [online], rp.pl, 29 października 1998 [dostęp 2022-09-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]