Tallulah Bankhead

Tallulah Bankhead
	; Tallulah Bankhead (1941)
Imię i nazwisko	Tallulah Brockman Bankhead
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1902 ; Huntsville
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 1968 ; Nowy Jork
Zawód	aktorka
Współmałżonek	John Emery; (1937–1941; rozwód)
Lata aktywności	1918–1968
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Tallulah Brockman Bankhead (ur. 31 stycznia 1902 w Huntsville, zm. 12 grudnia 1968 w Nowym Jorku) – amerykańska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.

Laureatka nagrody Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych dla najlepszej aktorki za rolę Constance „Connie” Porter w dramacie wojennym Alfreda Hitchcocka Łódź ratunkowa (Lifeboat, 1944). 8 lutego 1960 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6141 Hollywood Boulevard^[1]^[2].

Życiorys

Urodziła się w Huntsville w stanie Alabama jako córka Adelaide Eugenii „Ady” Bankhead (z domu Sledge) i Williama Brockmana Bankheada^[3].

W wieku 15 lat przesłała swoje zdjęcie do „Picture Play” i wygrała konkurs piękności. Wkrótce wyjechała do Nowego Jorku. W 1918 trafiła na Broadway jako Gladys Sinclair w przedstawieniu Gospodarstwo gołębi^[4], a także na ekran w trzech niemych dramatach – Kto kochał go najbardziej? (Who Loved Him Best?) w roli Nell, Kiedy mężczyźni zdradzają (When Men Betray) jako Alice Edwards i Trzydzieści na tydzień (Thirty a Week) w reżyserii Harry’ego Beaumonta u boku Toma Moore’a jako Barbara Wright. W 1923 wystąpiła po raz pierwszy na West Endzie. W ciągu następnych ośmiu lat wystąpiła w kilkunastu przedstawieniach wystawianych w Londynie, w tym They Knew What They Wanted Sidneya Howarda (1924) jako Amy.

Pojawiła się w wielu filmach fabularnych Paramount Pictures pomimo swojej niechęci do Hollywood^[5], Zbrukana dama (Tarnished Lady, 1931) w reż. George’a Cukora jako Nancy Courtney czy Szatan zazdrości (Devil and the Deep, 1932) z udziałem takich gwiazd, jak Gary Cooper, Cary Grant czy Charles Laughton. Powróciła na ekran jako pracownica na stanowisku starszej hostessy w komedii muzycznej Franka Borzage Stage Door Canteen (1943).

W tragedii Williama Shakespeare’a Antoniusz i Kleopatra (1937) została obsadzona w broadwayowskiej roli Kleopatry. Za rolę Reginy Giddens w broadwayowskiej sztuce Lilian Hellman Lisie gniazdo (The Little Foxes, 1939) magazyn „Variety” uznał ją za najlepszą aktorkę roku^[6]. W 1961 była nominowana do nagrody Tony Award za rolę tytułową w sztuce Midgie Purvis^[7].

Do historii przeszedł sposób, w jaki wymawiała frazę „Hello, Dahling”^[8].

Bankhead była biseksualistką^[9]^[10]. Przypisywano jej romanse z Gretą Garbo, Joan Crawford i Billie Holiday.

Zmarła 12 grudnia 1968 na zapalenie płuc.

Przypisy

↑ Tallulah Bankhead. Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
↑ RichardR. Dougherty RichardR., Hollywood Star Walk: Tallulah Bankhead, „Los Angeles Times”, 13 grudnia 1968 [dostęp 2024-11-16] (ang.).
↑ Tallulah Bankhead (1902–1968). Find a Grave. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
↑ Tallulah Bankhead. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
↑ Tallulah Bankhead. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
↑ Paula Apanowicz: Tallulah Bankhead – talent i ekstrawagancja. OldCamera.pl. [dostęp 2020-09-23]. (pol.).
↑ Tallulah Bankhead Awards. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).
↑ Natalia Jeziorek: Niech pan sobie nie wyobraża, że to czegokolwiek mnie nauczyło! Skandalistka Tallulah Bankhead. Gazeta.pl. [dostęp 2018-01-21]. (pol.).
↑ Tallulah Bankhead w bazie Notable Names Database (ang.)
↑ Recommended Bisexual Biographies. Bi Writers Association. [dostęp 2018-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).

Bibliografia

Jeffrey L. Carrier: Tallulah Bankhead: A Bio–Bibliography. Nowy Jork: Greenwood Press, 1991, s. 296. ISBN 978-0274939381.
Judith Mackrell: Flappers: Six Women of a Dangerous Generation. Nowy Jork: Sarah Crichton Books, 2013, s. 512. ISBN 978-0-330-52952-5.

Linki zewnętrzne

Tallulah Bankhead (1902–1968) w bazie IMDb (ang.)
Tallulah Bankhead w bazie Filmweb
Tallulah Bankhead w bazie Notable Names Database (ang.)
Tallulah Bankhead w bazie Discogs.com (ang.)

[1] Tallulah Bankhead. Hollywood Walk of Fame. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).

[2] RichardR. Dougherty RichardR., Hollywood Star Walk: Tallulah Bankhead, „Los Angeles Times”, 13 grudnia 1968 [dostęp 2024-11-16] (ang.).

[3] Tallulah Bankhead (1902–1968). Find a Grave. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).

[4] Tallulah Bankhead. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).

[rt-5] Tallulah Bankhead. Rotten Tomatoes. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).

[6] Paula Apanowicz: Tallulah Bankhead – talent i ekstrawagancja. OldCamera.pl. [dostęp 2020-09-23]. (pol.).

[7] Tallulah Bankhead Awards. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-11-16]. (ang.).

[talula-8] Natalia Jeziorek: Niech pan sobie nie wyobraża, że to czegokolwiek mnie nauczyło! Skandalistka Tallulah Bankhead. Gazeta.pl. [dostęp 2018-01-21]. (pol.).

[9] Tallulah Bankhead w bazie Notable Names Database (ang.)

[10] Recommended Bisexual Biographies. Bi Writers Association. [dostęp 2018-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-18)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]