Tao Hongjing
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Tao Hongjing (ur. 456, zm. 536[1]) – chiński filozof taoistyczny i lekarz, znany także jako uzdolniony poeta, kaligraf oraz malarz. Pośmiertnie otrzymał tytuł Mistrza Zhenbai (貞白先生, Zhenbai xiansheng)[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z Moling, położonego w okolicach dzisiejszego Nankinu[3]. Przez kilka lat był wysokim urzędnikiem na dworze południowych Qi[4]. W 492 roku porzucił życie dworskie i zamieszkał w pustelni na górze Mao Shan, gdzie poświęcił się studiowaniu taoizmu według wykładni Szkoły Najwyższej Czystości (上清, Shangqing). Jako przyjaciel i doradca buddyjskiego cesarza Wudi z dynastii Liang uniknął rozpoczętych w 504 roku prześladowań mistrzów taoistycznych[5].
Tao Hongjing dokonał syntezy filozoficznych nauk Daodejing i Zhuangzi z alchemicznymi dociekaniami Ge Honga koncentrującymi się wokół metod osiągnięcia nieśmiertelności[6]. Do jego najważniejszych pism taoistycznych należą Zhengao (真誥) i Dengzhen jinyue (登真隱訣)[7]. Pozostawił też po sobie kilka fundamentalnych prac poświęconych medycynie chińskiej, m.in. Bencao jingjizhu (本草经集注)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ John Lagerwey, Pengzhi Lü: Early Chinese religion: the period of division (220-589 AD). T. 1. Cz. 2. Leiden; Boston: BRILL, 2010, s. 231. ISBN 978-90-04-17943-1.
- ↑ Alan J. Berkowitz: Patterns of disengagement: the practice and portrayal of reclusion in early medieval China. Stanford, California: Stanford University Press, 2000, s. 215. ISBN 978-0-8047-3603-9.
- ↑ Joseph P. Hou, Youyu Jin: The healing power of Chinese herbs and medicinal recipes. New York: Routledge, 2005, s. 37. ISBN 978-0-7890-2202-8.
- ↑ Stephen Little, Shawn Eichman: Taoism and the arts of China. Chicago: University of California Press, 2000, s. 181. ISBN 978-0-520-22785-9.
- ↑ Merriam-Webster’s encyclopedia of world religions. Springfield, Massachusetts: Merriam-Webster, 1999, s. 1059. ISBN 978-0-87779-044-0.
- ↑ Fabrizio Pregadio: The encyclopedia of Taoism. T. 1. London: Routledge, 2008, s. 969. ISBN 978-0-7007-1200-7.
- ↑ Helaine Selin: Encyclopaedia of the history of science, technology, and medicine in non-western cultures. Dordrecht; Boston: Springer, 1997, s. 933. ISBN 978-0-7923-4066-9.
- ↑ Yuqun Liao: Traditional Chinese medicine. Beijing: China Intercontinental Press, 2006, s. 78. ISBN 978-7-5085-0960-0.