Tarczowcowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarczowcowate
Gerrhosauridae
Boulenger, 1885
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – tarczowiec ryjący (Broadleysaurus major)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

tarczowcowate

Rodzaje

zobacz opis w tekście

Tarczowcowate[1], jaszczurki tarczowate (Gerrhosauridae) — rodzina jaszczurek infrarzędu Scincomorpha w rzędzie łuskonośnych (Squamata). Obejmuje 5 rodzajów i ok. 25 gatunków, czasami zaliczana jako podrodzina Gerrhosaurinae do szyszkowcowatych (Cordylidae)[2].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Madagaskar, południowa i wschodnia Afryka, Afryka do Zanzibaru i Sudanu Południowego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość bez ogona od 5-7 cm u Cordylosaurus i Tetradactylus do 30 cm (Gerrhosaurus validus), maksymalna długość całkowita do 70 cm. Charakterystyczną cechą tej rodziny jest występowanie na głowie dużej rogowej tarczki zrośniętej z czaszką. Ubarwione na ogół kolorowo. Ogon długi podlegający autotomii. Język pokryty łuskowatymi brodawkami. Na ciele wzdłużne boczne fałdy skórne od karku do nasady tylnych kończyn. Łuski grube bez kolców ułożone w regularne poprzeczne pierścienie podobnie jak jaszczurki pierścieniowate, tworzą rodzaj sztywnego pancerza. Niektóre gatunki mają zredukowaną liczbę palców. Jeden gatunek nie ma w ogóle przednich kończyn.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkują Sawanny, tereny krzewiaste, obrzeża wilgotnych lasów tropikalnych. Są owadożerne, nieliczne gatunki są wszystkożerne. Prowadzą naziemny tryb życia, niektóre wygrzebują sobie w ziemi kryjówki. Są jajorodne, w złożeniu 2-6 jaj.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należą następujące rodzaje[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 383. ISBN 83-01-14344-4.
  2. Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00957-8.
  3. P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Gerrhosauridae. The Reptile Database. [dostęp 2018-12-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]