Taszów

Artykuł |
50°22'43"N 16°16'42"E |
---|---|
- błąd |
39 m |
WD |
50°23'N, 16°17'E |
- błąd |
2322 m |
Odległość |
669 m |
wieś | |
![]() Droga wjazdowa do Taszowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
590-670[1] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
12[2] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-343[3] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0853375 |
Położenie na mapie gminy Lewin Kłodzki ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Taszów (niem. Tassau) – przygraniczna wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lewin Kłodzki.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Taszów to mała wieś leżąca we Wzgórzach Lewińskich, pomiędzy szczytem Borowa a Taszowskimi Górkami, na wysokości około 590-670 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
W przededniu II wojny światowej liczba mieszkańców wynosiła 189. Po wojnie miejscowa ludność została wysiedlona i zastąpiona znacznie mniej liczną polską ludnością napływową[1]. Obecnie wieś jest prawie wymarła z nielicznymi domami letniskowymi pobudowanymi w ostatnich latach oraz nieczynnym wyciągiem narciarskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego w 2011 roku miejscowość liczyła 12 mieszkańców[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Taszów powstał najprawdopodobniej w XV wieku w dobrach homolskich[4]. Pierwsza wzmianka wymieniająca nazwę Tasow pochodzi z 1477 roku[4]. W roku 1684 miejscowość została włączona do dóbr jeleniowskich[4]. W 1763 roku przeszła z rąk austriackich w pruskie a następnie niemieckie, w których znajdowała się do 1945 roku. W XVIII i XIX wieku we wsi był młyn wodny i około 20 warsztatów tkackich[4]. W 1793 roku wieś miała 82 domy i 156 mieszkańców, a w roku 1840 był tu młyn wodny, szkoła i 24 warsztaty bawełniane[1]. W drugiej połowie XIX wieku w Taszowie powstała gospoda, z której korzystali głównie turyści udający się do czeskiej części Gór Orlickich[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Jedynym obiektem zabytkowym w Taszowie jest kaplica św. Jadwigi Królowej z 1891 roku, mająca cechy neobaroku i neogotyku[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Taszów prowadzą trzy znakowane szlaki turystyczne:
Taszów - Olešnice v Orlických horách - Šerlišský Mlýn - Masarykova chata - Zieleniec,
Ptak (Fort Karola) - Lisia Przełęcz - Kulin Kłodzki - Przełęcz w Grodźcu - Leśna - Lewin Kłodzki - Taszów - Kocioł - Miejski Lasek - Jawornica - Zimne Wody - Kozia Hala - Sołtysia Kopa - Orlica - Zieleniec - Torfowisko pod Zieleńcem - Kamienna Góra - Przełęcz Sokołowska - Polanica-Zdrój - Garncarz – Batorów – Karłów,
Taszów - Jarków - Kudowa-Zdrój[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 248, 249. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1301 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c d e f Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 455. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 20.05.2017.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, ISBN 83-7005-301-7