Przejdź do zawartości

Tatjana Anisimowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tatjana Anisimowa
Татьяна Анисимова
Data i miejsce urodzenia

19 października 1949
Grozny

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
srebro Montreal 1976 lekkoatletyka
(bieg na 100 m przez płotki)
Mistrzostwa Europy
srebro Praga 1978 bieg na 100 m przez płotki
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Katowice 1975 bieg na 60 m przez płotki
brąz Grenoble 1981 bieg na 50 m przez płotki
Uniwersjada
złoto Rzym 1975 sztafeta 4 × 100 m
złoto Sofia 1977 sztafeta 4 × 100 m
złoto Meksyk 1979 sztafeta 4 × 100 m
srebro Sofia 1977 bieg na 100 m przez płotki
brąz Rzym 1975 bieg na 100 m przez płotki
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Tatjana Michajłowna Anisimowa (ros. Татьяна Михайловна Анисимова, z domu Połubojarowa, ros. Полубоярова; ur. 19 października 1949 w Groznym[1]) – rosyjska lekkoatletka reprezentująca Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, płotkarka, wicemistrzyni olimpijska z 1976.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 8. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[2]. Odpadła w półfinale biegu na 50 metrów przez płotki podczas halowych mistrzostw Europy w 1972 w Grenoble[3]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zajęła 6. miejsce w finale biegu na 100 metrów przez płotki[4].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 60 metrów przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, przegrywając jedynie z Grażyną Rabsztyn z Polski i Annelie Ehrhardt z NRD[5]. Na uniwersjadzie w 1975 w Rzymie zdobyła brązowy medal w biegu na 100 m przez płotki[6].

Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów przez płotki, za Johanną Schaller z Niemieckiej Republiki Demokratycznej, a przed swą rodaczką Natalją Lebiediewą[1]. Zdobyła również srebrny medal na tym dystansie na uniwersjadzie w 1977 w Sofii, za Grażyną Rabsztyn[6]. Zajęła 4. miejsce w biegu na 60 m przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie[7].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 m przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze, ponownie za Johanną Schaller, noszącą już nazwisko Klier, a przed Gudrun Berend z NRD[8]. Zajęła 5. miejsce w biegu na 60 m przez płotki na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu[9]. Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie awansowała do półfinału biegu na 100 metrów przez płotki, ale w nim nie wystąpiła wskutek kontuzji[1].

Na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble zdobyła brązowy medal w biegu na 50 metrów przez płotki, za Zofią Bielczyk z Polski i swą koleżanką z reprezentacji ZSRR Mariją Kiemienczeży[10]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów przez płotki w zawodach pucharu świata w 1981 w Rzymie[11]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajęła 7. miejsce w biegu na 100 metrów przez płotki oraz 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów[12].

Anisimowa była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 m przez płotki w 1972 (razem z Lią Chytriną), 1976, 1979 i 1980[13], a w hali w biegu na 60 m przez płotki w 1978, 1979 i 1981 oraz w biegu na 100 m przez płotki w 1978[14].

Czterokrotnie ustanawiała rekordy ZSRR w biegu na 100 metrów przez płotki (do 12,67 2 września 1978 w Pradze), a raz w sztafecie 4 × 100 metrów (42,29 s 4 sierpnia 1979 w Turynie)[15].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Anisimowej[16][17]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 200 metrów 24 czerwca 1979, Lipsk 22,84 s
bieg na 100 metrów przez płotki 2 września 1978, Praga 12,67 s

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Tatyana Anisimova [online], olympedia.org [dostęp 2021-02-24] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 543 [dostęp 2021-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 386 [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 551 [dostęp 2021-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 396 [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  6. a b World Student Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2012-08-23] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 405–406 [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 559 [dostęp 2021-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 408 [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  10. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 414–415 [dostęp 2021-07-20] (ang.).
  11. IAAF World Cup in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2021-02-23] (ang.).
  12. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 567–568 [dostęp 2021-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  13. Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-08-23] (ang.).
  14. Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2012-08-23] (ang.).
  15. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 238 i 319.
  16. Tatyana Anisimova w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-02-24].
  17. Tatyana Anisimova (neé Poluboyarova) [online], Track and Field Statistics [dostęp 2021-02-24] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]