Taumaturgia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Taumaturgia (gr. θαῦμα thaûma – cud i ἔργον érgon – czyn, działanie, moc) – zdolność czynienia cudów, cudotwórstwo. Osoba posiadająca te zdolności nazywana jest taumaturgiem[1].

W religii chrześcijańskiej moc taumaturgiczną posiadali niektórzy święci, np. święty Bernard z Clairvaux. W ikonografii takie zdolności oznacza gwiazda nad głową świętego, np. na obrazie Francisca Goi Święty Bernard z Clairvaux[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Łapiński: Historia religii: słownik terminologiczny. Warszawa: Wydawn. Szkolne i Pedagogiczne, 1995, s. 150. ISBN 83-02-05552-2.
  2. San Bernardo curando a un cojo. artehistoria.com. [dostęp 2018-11-19]. (hiszp.).