Taz (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taz
Таз
Ilustracja
Rzeka Taz w Jamalsko-Nienieckim OA
Kontynent

Azja

Państwo

 Rosja

Lokalizacja

zachodnia Syberia

Rzeka
Długość 1401 km
Powierzchnia zlewni

150 000 km²

Źródło
Współrzędne

62°38′55,0″N 84°14′21,1″E/62,648600 84,239200

Ujście
Recypient Zatoka Tazowska
Współrzędne

67°33′05,4″N 78°33′20,9″E/67,551500 78,555800

Mapa
Mapa rzeki
Dorzecze Tazu
Położenie na mapie Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego
Mapa konturowa Jamalsko-Nienieckiego Okręgu Autonomicznego, w prawym dolnym rogu znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Taz (ros. Таз) – rzeka w Rosji, w zachodniej Syberii.

Długość 1401 km, powierzchnia dorzecza 150 tys. km². Taz uchodzi do Zatoki Tazowskiej, będącej długim i szerokim estuarium, łączącym się z większą zatoką Obską.

W XVI w. i na pocz. XVII w. rzeka Taz była częścią tzw. morskiego mangazejskiego szlaku handlowego prowadzącego od ujścia Dwiny przez morza wokół półwyspu Jamał do ujścia Obu, dalej Tazem do Jeniseju. Szlak ten miał również duże znaczenie w kolonizacji środkowej i zachodniej Syberii przez Rosję. Na brzegu Tazu leżało duże miasto wojewódzkie Mangazeja. Znaczenie rzeki dla gospodarki znacznie zmalało po zamknięciu w 1619 morskiego szlaku mangazejskiego (powodem było uniemożliwienie kupcom zachodnioeuropejskim dotarcie do Syberii) i po likwidacji Mangazei w 1662.

W górnym biegu rzeki znajduje się Rezerwat przyrody „Wierchnie-Tazowskij”[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Верхне-Тазовский Государственный заповедник ФГБУ, Верхне-Тазовский Государственный заповедник ФГБУ [dostęp 2022-01-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Z. Łukawski, Historia Syberii, Ossolineum, 1981.