Taz (rzeka)
 zdjęcie satelitarne okolic ujścia Tazu | |
| Kontynent | Azja |
|---|---|
| Państwo |  Rosja
|
| Lokalizacja | zachodnia Syberia |
| Rzeka | |
| Długość | 1401 km |
| Powierzchnia zlewni | 150 000 km² |
| Źródło | |
| Współrzędne | 62°38′55,0″N 84°14′21,1″E/62,648600 84,239200 |
| Ujście | |
| Recypient | Zatoka Tazowska |
| Współrzędne | 67°33′05,4″N 78°33′20,9″E/67,551500 78,555800 |
| Mapa | |
 Rzeka Taz wpada do długiego i szerokiego estuarium | |
Położenie na mapie Kraju Krasnojarskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
Taz ros. Таз – rzeka w Rosji, w zachodniej Syberii.
Długość 1401 km, powierzchnia dorzecza 150 tys. km². Ujście do Zatoki Tazowskiej, będącej częścią zatoki Obskiej.
W XVI w. i na pocz. XVII w. rzeka Taz była częścią tzw. morskiego mangazejskiego szlaku handlowego prowadzącego od ujścia Północnej Dźwiny przez morza wokół półwyspu Jamał do ujścia Obu, dalej Tazem do Jeniseju. Szlak ten miał również duże znaczenie w kolonizacji środkowej i zachodniej Syberii przez Rosję. Na brzegu Tazu leżało duże miasto wojewódzkie Mangazeja. Znaczenie rzeki dla gospodarki znacznie zmalało po zamknięciu w 1619 morskiego szlaku mangazejskiego (powodem było uniemożliwienie kupcom zachodnioeuropejskim dotarcie do Syberii) i po likwidacji Mangazei w 1662.
W górnym biegu rzeki znajduje się Rezerwat przyrody „Wierchnie-Tazowskij”[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Верхне-Тазовский Государственный заповедник ФГБУ, Верхне-Тазовский Государственный заповедник ФГБУ [dostęp 2022-01-09].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Z. Łukawski, Historia Syberii, Ossolineum, 1981.