Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tazosartan
|
Nazewnictwo
|
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. tasosartanum
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C23H21N7O
|
Masa molowa
|
411,45 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
145733-36-4
|
PubChem
|
60919
|
DrugBank
|
DB01349
|
SMILES
|
CC1=C2CCC(=O)N(C2=NC(=N1)C)CC3=CC=C(C=C3)C4=CC=CC=C4C5=NNN=N5
|
|
InChI
|
InChI=1S/C23H21N7O/c1-14-18-11-12-21(31)30(23(18)25-15(2)24-14)13-16-7-9-17(10-8-16)19-5-3-4-6-20(19)22-26-28-29-27-22/h3-10H,11-13H2,1-2H3,(H,26,27,28,29)
|
InChIKey
|
ADXGNEYLLLSOAR-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
C09CA05
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustna
|
|
|
Tazosartan (łac. tasosartanum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, hamujący działanie angiotensyny II poprzez blokadę receptora angiotensynowego typu 1 (AT1).
Tazosartan jest antagonistą receptora angiotensyny II, hamującym działanie angiotensyny II poprzez blokadę receptora angiotensynowego typu 1 (AT1)[1]. Tazosartan jest metabolizowany w pierwszym etapie do hydroksylowanej pochodnej, a następnie przekształcany do enoltazosartanu[1]. Enoltazosartan ma większą aktywność biologiczną niż tazosartan oraz dłuższy okres półtrwania 35-43 h[1].
- nadciśnienie tętnicze pierwotne[1]
W 2016 roku tazosartan nie był dopuszczony do obrotu w Polsce[2].
Tazosartan nie został zarejestrowany w Stanach Zjednoczonych z powodu toksyczności wątrobowej występującej u 12% pacjentów podczas badań klinicznych II i III fazy[3].
- ↑ a b c d e f g h MP. Maillard, J. Rossat, HR. Brunner, M. Burnier. Tasosartan, enoltasosartan, and angiotensin II receptor blockade: the confounding role of protein binding.. „J Pharmacol Exp Ther”. 295 (2), s. 649-54, 2000. PMID: 11046101.
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 6 kwietnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2016-04-06. [dostęp 2016-06-01].
- ↑ R. Dina, M. Jafari. Angiotensin II-receptor antagonists: an overview.. „Am J Health Syst Pharm”. 57 (13), s. 1231-41, 2000. PMID: 10902066.
C09A – Inhibitory konwertazy angiotensyny | C09AA – Inhibitory konwertazy angiotensyny |
|
---|
|
---|
C09B – Inhibitory konwertazy angiotensyny w połączeniach | C09BA – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny z lekami moczopędnymi |
|
---|
C09BB – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny z antagonistami kanału wapniowego |
|
---|
C09BX – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny w innych kombinacjach |
|
---|
|
---|
C09C – Antagonisty receptora angiotensyny II | C09CA – Antagonisty receptora angiotensyny II |
|
---|
|
---|
C09D – Antagonisty receptora angiotensyny II w połączeniach | C09DA – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II z lekami moczopędnymi |
|
---|
C09DB – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II z antagonistami kanałów wapniowych |
|
---|
C09DX – Pozostałe połączenia antagonistów receptora angiotensyny II |
|
---|
|
---|
C09X – Inne leki działające na układ renina–angiotensyna–aldosteron | C09XA – Inhibitory reniny |
|
---|
|
---|