Lubuski Teatr w Zielonej Górze
51°56′25″N 15°30′17″E/51,940265 15,504780 Budynek teatru | |
| Pełna nazwa |
Lubuski Teatr w Zielonej Górze |
|---|---|
| Typ teatru |
teatr dramatyczny |
| Kierownictwo artystyczne |
Robert Czechowski |
| Data powstania | |
| Państwo | |
| Lokalizacja |
al. Niepodległości 3–5 |
Położenie na mapie Zielonej Góry  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
| 51°56′25″N 15°30′17″E/51,940265 15,504780
| |
| Strona internetowa | |
Lubuski Teatr – teatr dramatyczny w Zielonej Górze założony w 1951. W latach 1964-2019 patronem placówki pozostawał Leon Kruczkowski[1].
Historia budynku[edytuj | edytuj kod]
Budynek powstał na początku 1931 jako Miejska Hala Koncertowo-Widowiskowa (niem. Stadthalle)[2], a jej użytkowanie zainaugurowano 1 kwietnia 1931 wystawieniem opery „Madame Butterfly”[3]. Projekt obiektu jest dziełem berlińskiego architekta Oskara Kaufmanna (1873-1956), wywodzącego się z rodziny węgierskich Żydów, twórcy tzw. Volksbühne. Był obiektem wielofunkcyjnym, przystosowanym do wystawiania dzieł zarówno dramatycznych, muzycznych, baletowych, a także oper i wyświetlania filmów. Utrzymywał się dzięki dotacjom z budżetu miasta oraz wpływom z działalności kinowej. Tuż po inauguracji odbyła się pierwsza projekcja dźwiękowego filmu, produkcji amerykańskiej w reżyserii Waltera Futtera, pt. "Africa Speaks" (Afryka mówi)[4].
Po przebudowie w czasach powojennych jego rolę zredukowano tylko do funkcji teatru.
Budynek teatru wpisany jest do rejestru zabytków pod nr rej. L-296/A z 5 września 2008 r.
Teatr[edytuj | edytuj kod]
Do początku lat 40. w teatrze wystawiano tylko liczące się przedstawienia dramatyczne i muzyczne, bazowano na teatrach z Berlina, Głogowa, Zgorzelca i Wrocławia. Po II wojnie światowej na krótko teatr otwarto w 1945 roku, po czym został on zamknięty na sześć lat. W roku 1951 zaczął działać Miejski Teatr Zielonogórski, w którym występowały przede wszystkim dwa zespoły – „Teatr Kolejarza” i „Nowa Reduta”. Uroczyste otwarcie nastąpiło 24 listopada 1951 sztuką Zemsta Aleksandra Fredry. 18 grudnia 1964 Państwowy Teatr Ziemi Lubuskiej zaczął funkcjonować jako Lubuski Teatr im. Leona Kruczkowskiego. 19 lutego 2019, w ramach dekomunizacji, autor dramatu Niemcy przestał być patronem instytucji[5].
Opera[edytuj | edytuj kod]
Działalność operową rozpoczęto wystawieniem 1 kwietnia 1931 Madame Butterfly. Wystawił ją wrocławski teatr operowy, tytułową partię śpiewała wrocławianka Lydia Pfieffer-Clomb. Opery wystawiały teatry operowe z Berlina, Wrocławia, Drezna itp. Po wojnie wielofunkcyjną salę przebudowano do roli zwykłego teatru, m.in. mocno redukując liczbę miejsc na widowni (z 725 do 385), oraz pozbywając się potrzebnego dla scen operowych orkiestronu.
Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]
- 1951: Róża Gella-Czerska
- Halina Lubicz
- 1998-2007: dr Andrzej Buck
- 2007- Robert Czechowski
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 2017: "Biznes wrażliwy społecznie"[6]
- 2017: Odznaka Honorowa „Za zasługi dla województwa lubuskiego”[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ https://zielonagora.naszemiasto.pl/zegnaj-leonie-patron-lubuskiego-teatru-zdekomunizowany/ar/c13-5003954
- ↑ Ernst Clauß, Ein neues Kulturwerk im Osten. Zur Einweihung der Grünberger Stadthalle, „Grünberger Wochenblatt”, 29 marca 1931 [dostęp 2023-05-03].
- ↑ https://teatr.zgora.pl/index.php/o-nas
- ↑ Eröffnung des neuen Tonfilm-Theaters in Grünberg, „Grünberger Wochenblatt”, 5 kwietnia 1931 [dostęp 2023-05-03].
- ↑ Zdzisław Haczek: Żegnaj, Leonie, żegnaj... Leon Kruczkowski już nie jest patronem Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze. gazetalubuska.pl, 2019-02-20. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/lubuski-teatr-zostal-nagrodzony.html
- ↑ Odznaczeni w 2017. lubuskie.pl. [dostęp 2022-12-28]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Opaska, Stadthalle Oskara Kaufmanna w Zielonej Górze, „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki” 2002, z. 4, s. 342–360