Przejdź do zawartości

Tebaida (epos)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wydanie eposu z XIV wieku

Tebaida – poemat epicki rzymskiego poety Publiusza Papiniusza Stacjusza[1]. Opowiada on o walkach, jakie toczyli między sobą o panowanie nad greckimi Tebami synowie króla Edypa, Polinejkes i Eteokles[2]. Utwór napisany został heksametrem daktylicznym. W wielu miejscach nawiązuje do epiki Wergiliusza[1].

Przekład

[edytuj | edytuj kod]

Tebaidę Stacjusza przełożył na język polski Mieczysław Brożek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Statius, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-10-26] (ang.).
  2. Publius Papinius Statius: The Thebaid. Seven against Thebes. Johns Hopkins University Press. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stacjusz (Publius Papinius Statius), Tebaida: epopeja bohaterska w dwunastu pieśniach. Przełożył, wstępem i komentarzem opatrzył Mieczysław Brożek, Polska Akademia Umiejętności, Kraków 1996; Biblioteka Przekładów z Literatury Starożytnej, ISBN 83-86956-04-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]