Teleskop kosmiczny Chandra
| Teleskop kosmiczny Chandra | |
 Wizja artystyczna teleskopu |
|
| Indeks COSPAR | 1999-040B |
| Zaangażowani |  NASA |
| Rakieta nośna | wahadłowiec Columbia (misja STS-93) |
| Miejsce startu | Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy’ego, Stany Zjednoczone |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 20 046[1] km |
| Apogeum | 128 769[1] km |
| Okres obiegu | 3808,60[1] min |
| Nachylenie | 45,1[1]° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 23 lipca 1999 (04:31 GMT) |
| Wymiary | |
| Wymiary | dł. 12,2 m, rozpiętość baterii słonecznych: 18,9 m[1] |
 Multimedia w Wikimedia Commons |
|
Teleskop kosmiczny Chandra (ang. Chandra X-ray Observatory, CXO) – teleskop kosmiczny pracujący w zakresie promieni rentgenowskich, wyniesiony na orbitę przez prom kosmiczny Columbia 23 lipca 1999 roku podczas misji STS-93.
Nosi on imię hinduskiego fizyka pracującego w USA Subrahmanyana Chandrasekhara, który jako pierwszy obliczył maksymalną masę białego karła (Granica Chandrasekhara). W sanskrycie słowo ćandra oznacza „Księżyc” lub „jasny”.
Teleskop Chandra jest trzecim z kosmicznych obserwatoriów wystrzelonych przez agencje NASA oraz ESA. Pierwszym był pracujący w zakresie światła Hubble, potem wyniesiono wykrywającego promieniowanie gamma Comptona. Po teleskopie Chandra został umieszczony w kosmosie jeszcze jeden teleskop prowadzący obserwacje w zakresie podczerwieni – Kosmiczny Teleskop Spitzera. Przez pewien czas Chandra był określany skrótem AXAF (ang. Advanced X-ray Astronomical Facility).
Prowadzenie obserwacji w zakresie promieni rentgenowskich utrudnia pochłaniająca je atmosfera Ziemi. Teleskopy kosmiczne pozwalają na pokonanie tego ograniczenia, co pozwala na obserwacje białych karłów, gwiazd neutronowych oraz czarnych dziur.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona Poświęcona Obserwatorium Chandra
- Strona misji promu STS-93
- Teleskop Kosmiczny Chandra – przegląd misji (pol.)
