Teletubisie
| |
| Gatunek |
serial animowany dla dzieci |
|---|---|
| Kraj produkcji | |
| Oryginalny język | |
| Twórcy |
Anne Wood |
| Główne role |
Pierwsza odsłona: |
| Muzyka tytułowa |
Teletubbies say „Eh-oh!” |
| Liczba odcinków |
485 |
| Liczba serii |
9 |
| Produkcja | |
| Scenariusz |
Andrew Davenport |
| Narracja |
Tim Whitnall, Daniel Rigby, Tituss Burgess |
| Wytwórnia |
Ragdoll Productions, DHX Media, Wildbrain |
| Czas trwania odcinka |
ok. 25 minut (pierwsza odsłona) |
| Pierwsza emisja | |
| Kraj oryginalnej emisji |
Wielka Brytania |
| Data premiery |
31 marca 1997 |
| Stacja telewizyjna | |
| Lata emisji |
1997–2001, 2015–2018 |
| Format obrazu |
4:3 (pierwsza odsłona) |
| Strona internetowa | |
Teletubisie (ang. Teletubbies) – serial animowany przeznaczony dla najmłodszych dzieci, produkowany w latach 1997–2001 i 2015–2018[1] przez Ragdoll Productions, DHX Media (Wildbrain)[2] na zamówienie stacji BBC.
Postacie teletubisiów zostały stworzone przez Anne Wood, dyrektora produkcji Ragdoll Productions, oraz psychologa Andrew Davenporta, który napisał scenariusz każdego z 365 odcinków.
Serial osiągnął sukces komercyjny, zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w innych krajach. Oceniany dobrze przez krytyków jako edukacyjny, dopasowany do specyfiki rozwojowej dzieci oraz wielokulturowy. Wygrał nagrodę BAFTA w 1998 oraz Nickelodeon UK Children’s Award. Serial jest nadawany w 120 krajach i został przetłumaczony na 21 języków.
Choć serial Teletubisie jest adresowany do dzieci w wieku 1–4 lat, stał się popularny wśród starszych pokoleń, szczególnie studentów, którzy nosili koszulki z podobiznami postaci serialu, z powodu dziecinnego słownictwa i zachowania teletubisiów[potrzebny przypis].
Teletubisie nagrywane były na farmie Sweet Knowle Farm w hrabstwie Warwickshire w Anglii.
W 2015 roku wznowiono produkcję serialu. Zmieniono obsadę, zmodyfikowano scenografię i oprawę muzyczną, dodano do serialu nowe elementy[3]. Produkcja zakończyła się w 2018 roku.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza odsłona
[edytuj | edytuj kod]- Dave Thompson, Simon Shelton – Tinky-Winky
- Mark Heenehan – Tinky-Winky (głos)
- John Simmit – Dipsy
- Nikky Smedley – Laa-Laa
- Pui Fan Lee – Po
- Jessica Smith – Słoneczko
Druga odsłona
[edytuj | edytuj kod]- Jeremiah Karge – Tinky-Winky
- Nick Kellington – Dipsy
- Rebecca Hyland – Laa-Laa
- Rachelle Beinart – Po
- Daniel Rigby – Narrator (2015–2018)
- Tituss Burgess – Narrator (2022)
Postacie
[edytuj | edytuj kod]Teletubisie – Tinky-Winky, Dipsy, Laa-Laa i Po – proporcjami ciała i sposobem poruszania się przypominają kilkulatki. Mają wyraziste oczy i uśmiechnięte twarze. Większość ich ciała jest pokryta kolorowym „futrem”, głowy ozdobione są antenkami. Na brzuszkach mają ekrany telewizyjne, służące do pokazywania krótkich filmików z udziałem dzieci w wieku przedszkolnym.
Mowa Teletubisiów przypomina dziecięcą; postacie mają ograniczone słownictwo, stosują uproszczoną gramatykę oraz często powtarzają słowa i wyrażenia.
Spis serii
[edytuj | edytuj kod]| Seria | Liczba odcinków |
Emisja premierowa 
| ||
|---|---|---|---|---|
| Pierwszy odcinek | Ostatni odcinek | Kanał | ||
| Pierwsza odsłona | ||||
| 1 | 118 | 31 marca 1997 | 31 grudnia 1997 | BBC Two |
| 2 | 126 | 1 stycznia 1998 | 31 grudnia 1998 | |
| 3 | 56 | 1 stycznia 1999 | 17 grudnia 1999 | |
| 4 | 30 | 31 lipca 2000 | 22 grudnia 2000 | |
| 5 | 35 | 1 stycznia 2001 | 16 lutego 2001 | |
| Druga odsłona | ||||
| 1 | 15 | 9 listopada 2015 | 27 listopada 2015 | CBeebies |
| 2 | 45 | 18 stycznia 2016 | 4 listopada 2016 | |
| 3 | 40 | 14 marca 2017 | 20 października 2017 | |
| 4 | 20 | 4 czerwca 2018 | 12 października 2018 | |
Nawiązania
[edytuj | edytuj kod]- Teletubisie zostały sparodiowane w serialu Pingwiny z Madagaskaru. W odcinku pt. Operacja żądło (ang. Sting Operation) cztery tytułowe postaci zostały odmóżdżone w wypadku z wynalazkiem o nazwie debilitator. Po czym zaczęły wiernie naśladować Teletubisie[potrzebny przypis].
- Singel Teletubbies say Eh-Oh zajmował pierwsze miejsce na listach sprzedaży w Wielkiej Brytanii w grudniu 1997 i pozostawał w pierwszej setce przez osiem miesięcy. Sprzedano ponad milion egzemplarzy. W kwietniu 1998 wydano album, który doszedł do 31 miejsca na liście bestsellerów[potrzebny przypis].
- Od 30 września 2005 w Polsce wydawany jest miesięcznik Teletubbies, na rynku dostępne są także książki z nalepkami[potrzebny przypis].
- W 2006 przedsiębiorstwo Licomp Empik Multimedia wprowadziło na rynek polskie wersje gier komputerowych Teletubbies – Zabawa z Teletubisiami oraz Teletubbies – Ulubione zabawy[potrzebny przypis].
- W 2006 przedsiębiorstwo Campina wprowadziło na rynek serię jogurtów ozdobionych wizerunkami Teletubisiów.
- W 1999 roku Bret Easton Ellis napisał dla magazynu Grear esej pt. Why the Teletubbies are evil („Dlaczego Teletubisie są złem?”)[4].
- W 2012 roku firma Zeo works stworzyła grę horror „Slendytubbies”. Akcja toczy się w teletubisiowym świecie Gdzie Tinky- Winky zabija wszystkie teletubisie. Zadaniem gracza jest zebranie 10 teletubisiowych kremików i uważanie na Tinkiego-Winkiego. Do tej pory wyszły trzy główne części.
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]
W Stanach Zjednoczonych konserwatywny pastor i teleewangelista Jerry Falwell zasugerował w 1999 roku, że Teletubisie nie proponują „dobrego wzorca dla dzieci”, gdyż, jak uważał, Tinky Winky jest gejem (Falwell wnioskował to z faktu, że Tinky Winky nosi czerwoną torebkę, jest koloru fioletowego i ma antenkę w kształcie trójkąta). Według psycholog dziecięcej Małgorzaty Borzymińskiej teletubisie nie mają płci i adresowane są do dzieci, które jeszcze z różnicy płci nie zdają sobie sprawy[5]. Angielski producent programu, BBC, twierdzi jednak, że interpretacja Falwella, i wszystkie analogiczne, nie jest zgodna z intencjami twórców programu[6].
W wywiadzie dla tygodnika „Wprost” opublikowanym w numerze z 28 maja 2007 (krótko po śmierci Jerry’ego Falwella), zadano polskiej Rzecznik Praw Dziecka, Ewie Sowińskiej pytanie o jej stosunek do ewentualnego „propagowania homoseksualizmu” przez Tinky Winky. Rzecznik zadeklarowała, że rozważy zlecenie zbadania tej kwestii grupie psychologów, przyznając, że jest „prawdopodobnie problem jednej z postaci”; sama jednak stwierdziła, że jej zdaniem torebka przede wszystkim przeszkadza Teletubisiowi[7]. Zdaniem Ludwika Dorna wypowiedź Ewy Sowińskiej „naraża jej urząd na śmieszność”[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ „The Teletubbies are back: ‘It’s still about love, and wibbly-wobbly bottoms’”, www.theguardian.com, 20 października 2015.
- ↑ DHX MEDIA AND CBEEBIES ANNOUNCE NEW TELETUBBIES [online], WildBrain [dostęp 2024-01-06] (ang.).
- ↑ The Teletubbies are back with a new 2015 revamp – but fans of the original can breathe easy [online], Digital Spy, 7 listopada 2015 [dostęp 2022-09-09] (ang.).
- ↑ „Why the Teletubbies are evil”, Bret Easton Ellis (wersja francuska i angielska).
- ↑ „Psycholog: Teletubisie nie mają płci”.
- ↑ BBC, „Gay Tinky Winky bad for children”, 15 lutego 1999 (ang.).
- ↑ Onet.pl, „Czy teletubisie promują homoseksualizm?”. wiadomosci.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-19)]., 27 maja 2007.
- ↑ Onet.pl, „Sowińska uchwyciła się torby”, 28 maja 2007.