Teletubisie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teletubisie
Teletubbies
ilustracja
Gatunek

Serial animowany dla dzieci

Kraj produkcji

Wielka Brytania

Oryginalny język

angielski

Twórcy

Anne Wood
Andrew Davenport

Główne role

1997–2001:
Dave Thompson
Simon Shelton
John Simmit
Nikky Smedley
Pui Fan Lee
2015–2018:
Nick Kellington
Rebecca Hyland
Jeremiah Krage
Rachelle Beinart

Muzyka tytułowa

Teletubbies say „Eh-oh!”

Liczba odcinków

485

Produkcja
Scenariusz

Andrew Davenport

Narracja

Tim Whitnall, Daniel Rigby, Tituss Burgess

Czas trwania odcinka

ok. 25 minut (1997–2001)
ok. 15 minut (2015–2018)

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Wielka Brytania

Data premiery

31 marca 1997

Stacja telewizyjna

BBC One BBC Two CBeebies Nickelodeon

Lata emisji

1997–2001
2015–2018
od 2022

Status

trwający

Format dźwięku

stereo

Strona internetowa

Teletubisie (ang. Teletubbies) – serial animowany przeznaczony dla najmłodszych dzieci, produkowany w latach 1997–2001 oraz 2015[1]–2018 i ponownie od 2022[2] przez Ragdoll Productions na zamówienie stacji BBC.

Postacie teletubisiów zostały stworzone przez Anne Wood, dyrektora produkcji Ragdoll Productions, oraz psychologa Andrew Davenporta, który napisał scenariusz każdego z 365 odcinków.

Program szybko osiągnął sukces komercyjny, zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i poza nią. Oceniany dobrze przez krytyków jako edukacyjny, dopasowany do specyfiki rozwojowej dzieci oraz wielokulturowy. Wygrał nagrodę BAFTA w 1998 oraz Nickelodeon UK Children’s Award. Serial jest nadawany w 120 krajach i został przetłumaczony na 21 języków. W Polsce pokazywały go m.in. TVP1, TVP2, Canal+, CBeebies, Puls 2[3] i Fokus TV.

Pomimo iż serial Teletubisie jest adresowany do dzieci w wieku 1–4 lat, stał się popularny wśród starszych pokoleń, szczególnie studentów, którzy nosili koszulki z podobiznami postaci serialu, z powodu dziecinnego słownictwa i zachowania teletubisiów[potrzebny przypis].

Teletubisie nagrywane były w hrabstwie Warwickshire w Anglii, na farmie Sweet Knowle Farm.

Ukazały się dwa rebooty serialu. Pierwszy ukazał się w 2015 roku w brytyjskiej stacji CBeebies, lecz wkrótce zawitał też do innych krajów. Zmieniono obsadę, zmodyfikowano scenografię i oprawę muzyczną, dodano do serialu nowe elementy[4]. Produkcja zakończyła się w 2018 roku. W 2022 roku wyprodukowano kolejny reboot, który zawita na platformie streamingowej Netflix 14 listopada 2022 roku[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Postacie[edytuj | edytuj kod]

Teletubisie proporcjami ciała i sposobem poruszania się przypominają kilkulatki. Mają duże, wyraziste oczy i uśmiechnięte twarze. Większość ich ciała jest pokryta kolorowym „futrem”, głowy ozdobione są antenkami. Na brzuszkach mają ekrany telewizyjne, służące do pokazywania krótkich filmików z udziałem dzieci w wieku przedszkolnym.

Mowa Teletubisiów przypomina dziecięcą – ograniczone słownictwo, uproszczona gramatyka, częste powtarzanie słów i wyrażeń.

Tinky-Winky. Największy z Teletubisiów, jest fioletowoniebieskiego koloru, ma trójkątną antenkę. Często nosi czerwoną torebkę. Dipsy. Jest jasnozielonego koloru, ma prostą antenkę. Zakłada łaciaty, biało-czarny kapelusz. Laa-laa. Jest żółtego koloru, ma skręconą antenkę. Ulubiona zabawka to pomarańczowa piłka Po. jest czerwonego koloru, ma antenkę z kółkiem. Ulubiona zabawka to czerwona hulajnoga.

Liczba odcinków[edytuj | edytuj kod]

Rok Liczba odcinków Emisja premierowa Wielka Brytania
Pierwszy odcinek Ostatni odcinek
1997 118 31 marca 1997 31 grudnia 1997
1998 126 1 stycznia 1998 31 grudnia 1998
1999 56 1 stycznia 1999 17 grudnia 1999
2000 30 31 lipca 2000 22 grudnia 2000
2001 35 1 stycznia 2001 16 lutego 2001
2015 15 9 listopada 2015 27 listopada 2015
2016 45 18 stycznia 2016 4 listopada 2016
2017 40 14 marca 2017 20 października 2017
2018 20 4 czerwca 2018 12 października 2018

Wersja polska[edytuj | edytuj kod]

Dla Canal+ i BBC CBeebies (pierwsza wersja)[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska:

Reżyseria: Paweł Galia

Dialogi: Alicja Petruszka

Wystąpili:

Różne odgłosy słuchawek:

Sezony 5-6 dla BBC CBeebies (druga wersja)[edytuj | edytuj kod]

Wystąpili:

Opracowanie i realizacja wersji polskiej: Studio Tercja Gdańsk dla Hippeis Media

2015[potrzebny przypis][edytuj | edytuj kod]

Wystąpili:

oraz:

Słuchawki:

i inni

Narrator: Tomasz Przysiężny

Opracowanie wersji polskiej: Studio Tercja Gdańsk dla Hippeis Media International

2016–2018[potrzebny przypis][edytuj | edytuj kod]

Opracowanie wersji polskiej: Studio Sonica

Reżyseria: Paweł Ciołkosz

Wystąpili:

Nawiązania[edytuj | edytuj kod]

  • Teletubisie zostały sparodiowane w serialu Pingwiny z Madagaskaru. W odcinku pt. Operacja żądło (ang. Sting Operation) cztery tytułowe postaci zostały odmóżdżone w wypadku z wynalazkiem o nazwie debilitator. Po czym zaczęły wiernie naśladować Teletubisie[potrzebny przypis].
  • Singel Teletubbies say Eh-Oh zajmował pierwsze miejsce na listach sprzedaży w Wielkiej Brytanii w grudniu 1997 i pozostawał w pierwszej setce przez osiem miesięcy. Sprzedano ponad milion egzemplarzy. W kwietniu 1998 wydano album, który doszedł do 31 miejsca na liście bestsellerów[potrzebny przypis].
  • Od 30 września 2005 w Polsce wydawany jest miesięcznik Teletubbies, na rynku dostępne są także książki z nalepkami[potrzebny przypis].
  • W 2006 przedsiębiorstwo Licomp Empik Multimedia wprowadziło na rynek polskie wersje gier komputerowych Teletubbies – Zabawa z Teletubisiami oraz Teletubbies – Ulubione zabawy[potrzebny przypis].
  • W 2006 przedsiębiorstwo Campina wprowadziło na rynek serię jogurtów ozdobionych wizerunkami Teletubisiów.
  • W 1999 roku Bret Easton Ellis napisał dla magazynu Grear esej pt. Why the Teletubbies are evil („Dlaczego Teletubisie są złem?”)[5].
  • W 2012 roku firma Zeo works stworzyła grę horror „Slendytubbies”. Akcja toczy się w teletubisiowym świecie Gdzie Tinky- Winky zabija wszystkie teletubisie. Zadaniem gracza jest zebranie 10 teletubisiowych kremików i uważanie na Tinkiego-Winkiego. Do tej pory wyszły trzy główne części.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W Stanach Zjednoczonych konserwatywny pastor i teleewangelista Jerry Falwell zasugerował w 1999 roku, że Teletubisie nie proponują „dobrego wzorca dla dzieci”, gdyż, jak uważał, Tinky Winky jest gejem (Falwell wnioskował to z faktu, że Tinky Winky nosi czerwoną torebkę, jest koloru fioletowego i ma antenkę w kształcie trójkąta). Według psycholog dziecięcej Małgorzaty Borzymińskiej teletubisie nie mają płci i adresowane są do dzieci, które jeszcze z różnicy płci nie zdają sobie sprawy[6]. Angielski producent programu, BBC, twierdzi jednak, że interpretacja Falwella, i wszystkie analogiczne, nie jest zgodna z intencjami twórców programu[7].

W wywiadzie dla tygodnika „Wprost” opublikowanym w numerze z 28 maja 2007 (krótko po śmierci Jerry’ego Falwella), zadano polskiej Rzecznik Praw Dziecka, Ewie Sowińskiej pytanie o jej stosunek do ewentualnego „propagowania homoseksualizmu” przez Tinky Winky. Rzecznik zadeklarowała, że rozważy zlecenie zbadania tej kwestii grupie psychologów, przyznając, że jest „prawdopodobnie problem jednej z postaci”; sama jednak stwierdziła, że jej zdaniem torebka przede wszystkim przeszkadza Teletubisiowi[8]. Zdaniem Ludwika Dorna wypowiedź Ewy Sowińskiej „naraża jej urząd na śmieszność”[9].

Na stronach internetowych Rzecznika Praw Dziecka można znaleźć oświadczenie w sprawie bajki Teletubisie, w którym Ewa Sowińska odpiera zarzuty kierowane pod jej adresem, uzasadniając swoją wypowiedź dla „Wprost” zdecydowaną sugestią dziennikarza tygodnika, jakoby istniał poważny problem szkodliwych treści czy tzw. promocji homoseksualizmu, zawartych w bajce Teletubisie[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „The Teletubbies are back: ‘It’s still about love, and wibbly-wobbly bottoms’”, www.theguardian.com, 20 października 2015.
  2. a b Michał Celej, Teletubisie powracają! Netflix zapowiedział reboot słynnego serialu, Movies Room, 8 września 2022 [dostęp 2022-09-09] (pol.).
  3. TV Puls 2 – program tv na 04.06.2018 – Program TV – Telemagazyn.pl, www.telemagazyn.pl [dostęp 2022-09-09] (pol.).
  4. The Teletubbies are back with a new 2015 revamp – but fans of the original can breathe easy, Digital Spy, 7 listopada 2015 [dostęp 2022-09-09] (ang.).
  5. „Why the Teletubbies are evil”, Bret Easton Ellis (wersja francuska i angielska).
  6. „Psycholog: Teletubisie nie mają płci”.
  7. BBC, „Gay Tinky Winky bad for children”, 15 lutego 1999 (ang.).
  8. Onet.pl, „Czy teletubisie promują homoseksualizm?”. wiadomosci.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-19)]., 27 maja 2007.
  9. Onet.pl, „Sowińska uchwyciła się torby”, 28 maja 2007.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]