Telstar 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Telstar 2
Ilustracja
Inne nazwy

S00573

Indeks COSPAR

1963-013A

Zaangażowani

AT&T, Bell Telephone Laboratories

Rakieta nośna

Thor Delta B

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

974 km

Apogeum

10 803 km

Okres obiegu

225,1 min

Nachylenie

42,7°

Mimośród

0,400481

Czas trwania
Początek misji

7 maja 1963 11:38:03 UTC

Koniec misji

16 maja 1965

Wymiary
Kształt

kulisty

Wymiary

średnica 86,25 cm

Masa całkowita

79,4 kg[1]

Telstar 2amerykański satelita telekomunikacyjny (aktywny retransmiter) i naukowy, bliźniak satelity Telstar 1. Wystrzelony 7 maja 1963 z kosmodromu Cape Canaveral Air Force Station. Wyposażony w 3600 ogniw słonecznych dostarczających energię elektryczną do urządzeń pokładowych.

Telstar prowadził pomiary dystrybucji protonów i elektronów w pasach Van Allena.

Oś obrotu statku zaraz po wystrzeleniu była nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 80°. Początkowe tempo obrotu wynosiło 180 obr./min.

W odróżnieniu od Telstara 1, dane naukowe mogły być przesyłane „na żywo”, poprzez mikrofalowe łączne telemetrii. Satelita umożliwił wielokrotne transmisje telewizyjne biało-czarne i barwne, m.in. z Ameryki do Europy i na odwrót, przy czym czas trwania transmisji był dwukrotnie dłuższy od okresów przekazywania przez Telstara 1.

Satelita przestał działać po programowym wyłączeniu nadajnika, 16 maja 1965. Pozostaje na orbicie okołoziemskiej, której trwałość szacowana jest na 200 000 lat.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Za Encyclopedia Astronautica i Space 40. NSSDC Master Catalog podaje 176 kg.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]