Temblak (broń)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania

Temblak M1797 zawiązany na szwedzkiej szabli oficera piechoty M1899
Temblak (od tur. temlik) to pierwotnie rodzaj rzemienia łączącego broń z kiścią prawej dłoni - zarówno przy broni bocznej, jak i lancach czy spisach (broń drzewcowa).
W Polsce znany także pod nazwą temlak (np. regulamin z 1785), a ozdobna jego odmiana używana przez oficerów nosi nazwę felcecha. Początkowo temblaki były skórzane i służyły głównie kawalerzystom do zawieszenia broni i jej lepszego chwytu. Z czasem nabrały cech ozdobnych w formie taśmy z chwostem na końcu przy broni bocznej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 417. ISBN 83-03-01483-8.