Temistoklis Sofulis
Data i miejsce urodzenia |
1860 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 czerwca 1949 |
Premier Grecji | |
Okres |
od 24 lipca 1924 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Grecji | |
Okres |
od 22 listopada 1945 |
Przynależność polityczna |
Partia Liberalna |
Poprzednik | |
Następca | |
Premier Grecji | |
Okres |
od 29 sierpnia 1947 |
Przynależność polityczna |
Partia Liberalna |
Poprzednik | |
Następca | |
Temistoklis Sofulis (gr. Θεμιστοκλής Σοφούλης; ur. 1860 w Samos, zm. 24 czerwca 1949 w Kifisii) – grecki polityk, premier Grecji między lipcem a październikiem 1924, następnie od listopada 1945 do kwietnia 1946 i od sierpnia 1947 do śmierci w 1949.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia był archeologiem i przed rozpoczęciem kariery politycznej pracował naukowo[1]. Znaczącą postacią greckiej sceny politycznej stał się w latach 20. XX wieku jako działacz Partii Liberalnej. Kilkakrotnie pełnił urzędy ministerialne, był marszałkiem parlamentu, zaś w 1924 przez kilka miesięcy premierem[1]. W 1935, po nieudanym wenizelistowskim zamachu stanu stał się faktycznym przywódcą Partii Liberalnej[1]. Nie protestował przeciwko dyktaturze Metaksasa, wysłał jedynie list do króla Jerzego II w kwietniu 1939, ostrzegając go przed zagrożeniem faszystowskim[1]. W czasie okupacji Grecji (1941-1944) nie brał udział w organizacji ruchu oporu. W imieniu liberałów odmówił przyłączenia się do lewicowego, republikańskiego Narodowego Frontu Wyzwoleńczego (EAM)[1].
22 listopada 1945 objął, dzięki poparciu brytyjskiemu, stanowisko premiera Grecji. Podjął wtedy działania na rzecz przerwania antylewicowego terroru, jaki wybuchł w kraju po zawarciu porozumienia z Warkizy i rozbrojeniu partyzantki ELAS. Nie zakończyły się one jednak pełnym powodzeniem[2]. Liberałowie Sofulisa przegrali wybory parlamentarne w marcu 1946. Sofulis odszedł wówczas z urzędu premiera na rzecz Konstandinosa Tsaldarisa[3], który wznowił kampanię antykomunistycznych i antylewicowych represji[2]. W 1947, pod naciskiem amerykańskim, Sofulis ponownie został premierem Grecji[3]. Urząd pełnił do śmierci.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e P. Carabott, T. Sfikas: The Greek Civil War: essays on a conflict of exceptionalism and silences. Ashgate Publishing, 2004, s. 76–79. ISBN 978-0-7546-4131-5.
- ↑ a b Tanty M.: Bałkany w XX wieku. Warszawa: Książka i Wiedza, 2003, s. 294–295. ISBN 83-05-13311-7.
- ↑ a b Bonarek J., Czekalski T., Sprawski S., Turlej S.: Historia Grecji. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005, s. 596. ISBN 83-08-03819-0.