Teodino de Arrone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodino (de Arrone)
Kardynał biskup
Kraj działania

Włochy

Miejsce urodzenia

Arrone

Data i miejsce śmierci

7 marca 1186
Werona

Kamerling
Okres sprawowania

ok. 1163

Biskup Porto-Santa Rufina
Okres sprawowania

1179-1186

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

18 grudnia 1165

Prezbiterat

19 marca 1166

Nominacja biskupia

1179

Sakra biskupia

1179

Kreacja kardynalska

18 grudnia 1165
Aleksander III

Kościół tytularny

S. Maria in Portico (18 grudnia 1165)
S. Vitale (19 marca 1166)
Biskup Porto e S. Rufina (1179)

Teodino (zm. 7 marca 1186) – włoski duchowny katolicki, kardynał. Niekiedy jest mylony z benedyktyńskim opatem Teodino de Scarpa z Monte Cassino (zm. 1167).

Pochodził z Arrone w prowincji Perugia. Na początku lat 60. XII wieku był subdiakonem i niskiej rangi urzędnikiem kurii papieskiej. W latach 1161-1162 przebywał w Hiszpanii i Anglii, gdzie zajmował się m.in. zbieraniem należnych kurii opłat. W 1163 roku w jednym z dokumentów został określony jako papieski kamerling. Rok później towarzyszył kardynałowi Giovanni Conti da Anagni w jego legacji na Węgrzech. W grudniu 1165 roku papież Aleksander III mianował go kardynałem-diakonem S. Maria in Portico, a w marcu 1166 kardynałem–prezbiterem S. Vitale. Jego podpis widnieje na bullach papieskich datowanych między 18 marca 1166 a 9 marca 1186. W latach 1171-1173 wspólnie z kardynałem Alberto di Morra był legatem papieskim we Francji i Anglii w celu udzielenia rozgrzeszenia królowi Henrykowi II z domniemanego udziału w zabójstwie arcybiskupa Tomasza Becketa. W 1177 negocjował warunki tzw. traktatu weneckiego kończącego spór między papieżem Aleksandrem III a cesarzem Fryderykiem I Barbarossą. Uczestniczył w Soborze Laterańskim III. W maju 1179 uzyskał promocję do rangi kardynała-biskupa Porto-Santa Rufina. Uczestniczył w papieskiej elekcji 1181 oraz w papieskiej elekcji 1185. Zmarł w Weronie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church
  • I. S. Robinson: The Papacy 1073-1198. Continuity and Innovation. 1990: Cambridge University Press.
  • J. M. Brixius: Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181. Berlin: 1912, s. 66 nr 30.