Teodor Majkowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Majkowicz
Scio Cui Credidi
Wiem, Komu uwierzyłem
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

6 stycznia 1932
Rzepedź

Data i miejsce śmierci

9 maja 1998
Kraków

Biskup wrocławsko-gdański
Okres sprawowania

1996–1998

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Prezbiterat

24 czerwca 1956

Nominacja biskupia

24 maja 1996

Chirotonia biskupia

12 lipca 1996

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

12 lipca 1996

Konsekrator

Myrosław Marusyn

Współkonsekratorzy

Jan Martyniak
Julian Gbur

Teodor Majkowicz (ur. 6 stycznia 1932 w Rzepedzi, zm. 9 maja 1998 w Krakowie), polski duchowny katolicki obrządku greckokatolickiego, pierwszy biskup eparchialny wrocławsko-gdański od 1996.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Rzepedzi w rodzinie rolniczo-robotniczej, w 1947 wraz z rodzicami (Janem i Marią z domu Harhaj) został przesiedlony do Bartoszyc w województwie olsztyńskim. Uczęszczał do liceum w Bartoszycach, maturę zdał w pallotyńskim Niższym Seminarium Duchownym w Wadowicach w 1951 i w tymże roku podjął studia w Wyższym Seminarium Duchownym "Hosianum" w diecezji warmińskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie z rąk biskupa pomocniczego podlaskiego Mariana Jankowskiego. Skierowany został do pracy w charakterze wikariusza w parafii św. Brunona w Bartoszycach, ale wskutek odmowy zatwierdzenia tej nominacji przez władze państwowe podjął pracę duszpasterską w Reszlu, gdzie był wikariuszem w parafii świętych Piotra i Pawła (1956–1959), prefektem szkolnym i kapelanem szpitala. Potem był wikariuszem w Elblągu (parafia św. Wojciecha) i administratorem parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Nowej Wiosce-Trumiejkach. W 1962 został wikariuszem parafii Najświętszego Zbawiciela i Wszystkich Świętych w Dobrym Mieście, z zadaniem obsługi duszpasterskiej grekokatolików dobromiejskim, reszelskich i pieniężeńskich.

Jesienią 1967 został urlopowany z diecezji warmińskiej i ze względów zdrowotnych przeniesiony do Przemyśla. Podjął tamże aktywną współpracę z księdzem mitratem Bazylim Hrynykiem. W greckokatolickiej parafii katedralnej św. Jana Chrzciciela (potem Serca Pana Jezusa) w Przemyślu był kolejno wikariuszem-substytutem, wikariuszem-kooperatorem, wikariuszem-ekonomem, wreszcie od 1985 proboszczem. Posługę duszpasterską niósł wspólnotom grekokatolików m.in. w Komańczy, Kulasznem, rodzinnej Rzepedzi, Ustrzykach Dolnych, Nowicy, Przysłopie, Uściu Gorlickim, Łosiu, Pętnej-Mustałowie, Jarosławiu, Chotyńcu. Przyczynił się do budowy kościoła w Komańczy. Po uzupełnieniu studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (licencjat teologii w 1975) był rektorem Wyższego Seminarium Duchownego dla kleryków obrządku greckokatolickiego (1982–1991), mieszczącego się w siedzibie Lubelskiego Wyższego Seminarium Duchownego. Wcześniej (od 1969) pełnił funkcję prefekta greckokatolickich seminarzystów w lubelskim seminarium.

Obdarzony godnością mitrata, od 1989 był kanonikiem gremialnym greckokatolickiej kapituły katedralnej w Przemyślu. W 1991 został wikariuszem generalnym eparchii przemyskiej i kanclerzem Kurii Biskupiej, przewodniczył w Kurii Wydziałowi Duszpasterskiemu i Finansowemu. 31 maja 1996, po ustanowieniu eparchii wrocławsko-gdańskiej, mianowany został jej pierwszym biskupem eparchialnym. Sakry udzielił mu w archikatedrze w Przemyślu sekretarz Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich arcybiskup Myrosław Marusyn, z towarzyszeniem arcybiskupa metropolity przemysko-warszawskiego Jana Martyniaka i biskupa Juliana Gbura z greckokatolickiej archieparchii lwowskiej. Jako dewizę biskupią Majkowicz przyjął "Scio Cui Credidi" ("Wiem, Komu uwierzyłem"). W Episkopacie Polski wszedł w skład Komisji Charytatywnej oraz Rady ds. Ekumenizmu. Zasiadał też w Synodzie Cerkwi Greckokatolickiej. Publikował prace z dziejów Kościoła greckokatolickiego w Polsce, m.in. w zbiorze Polska-Ukraina. 1000 lat sąsiedztwa.

Zmarł w Krakowie po długiej chorobie serca 9 maja 1998. Pochowany został w Rzepedzi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Kopiczko, Duchowieństwo katolickie diecezji warmińskiej w latach 1945–1992, część 2: Słownik, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2007, s. 182
  • Krzysztof Rafał Prokop, Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Leksykon biograficzny, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas", Kraków 1998, s. 86-87