Teodor Obraczay

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Obraczay
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1862
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1925
Tarnowskie Góry

Przebieg służby
Lata służby

1879-1921

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

10 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Teodor Obraczay (ur. 4 lipca 1862 w Krakowie, zm. 3 grudnia 1925 w Tarnowskich Górach) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Teodora i Otylii z domu Tomek. W Łobzowie ukończył 7-klasową szkołę wydziałową i 5-letnią szkołę kadecką. W 1895 roku ukończył we Lwowie szkołę korpuśną[1].

Następnie od 1879 roku odbywał służbę w armii austriacko-węgierskiej zdobywając stopień pułkownika. Będąc oficerem piechoty przeszedł kolejno wszystkie szczeble dowodzenia liniowego i w administracji sztabowej. Początkowo pełnił służbę w 13 pułku piechoty w Krakowie[2]. W 1885 roku został przeniesiony do 41 pułku piechoty w Czerniowcach[3]. W 1892 roku był oficerem prowiantowym pułku[4]. Od 1898 roku służył w 97 pułku piechoty w Trieście[5]. W 1909 roku został komendantem Okręgowej Komendy Uzupełnień Triest, pozostając oficerem nadetatowym 97 pp[6][7]. Przewodniczący komisji poborowej i kontroli etatów, następnie zastępca dowódcy okręgu na terenie Albanii oraz w Bośni dowódca garnizonu[1].

27 grudnia 1918 roku został przyjęty z dniem 1 listopada 1918 roku do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika[8]. 23 grudnia 1918 roku został mianowany komendantem stacji zbornej w Boguminie[9][10]. Od 27 stycznia do 23 czerwca 1919 roku dowodził 10 pułkiem piechoty. 7 lipca tego roku przeniesiono go do rezerwy, w której asystował jako asesor przy rozprawach głównych w sądzie Okręgu Generalnego w Krakowie; komendant SKU w Krotoszynie oraz przewodniczący komisji w SKU w Wadowicach i Tarnowie od stycznia 1920 roku. We wrześniu 1920 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień 11 pp w Będzinie na stanowisko komendanta[11]. W marcu 1921 roku, po przekazaniu ppłk. Karolowi Blok obowiązków komendanta PKU 11 pp, został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Generalnego „Kielce”[12]. Od 1 do 5 kwietnia tego roku przebywał w Wieliczce, na urlopie w sprawie osobistej[13]. 1 sierpnia dowódca OGen. „Kielce” udzielił mu płatnego urlopu do 1 września „dla uregulowania spraw osobistych”[14]. Z dniem 1 września 1921 roku został przeniesiony w stały stan spoczynku[15] z prawem noszenia munduru[16]. Mieszkał w Zawierciu[17][18].

Zyskiwał wysokie oceny i dobre opinie przełożonych; m.in. 2 czerwca 1921 roku generał Franciszek Latinik wystawił pułkownikowi Obraczayowi następującą notę: „Bardzo dobry oficer z zawodowym wykształceniem i wielkim wszechstronnym wykształceniem. Stały, wypróbowany charakter, sumienny, energiczny, inicjatywny. Mógłby być z korzyścią użyty w biurach wyższych dowódców lub Ministerstwa, osobliwie w sprawach dotyczących PKU” [19]. 26 października 1923 roku prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika[20].

Zmarł 3 grudnia 1925 w Tarnowskich Górach[21]. Rodziny nie założył[19].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wysocki 1997 ↓, s. 122.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1882 ↓, s. 281.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1886 ↓, s. 351.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1892 ↓, s. 390.
  5. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1899 ↓, s. 562.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 650.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 186, 696.
  8. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku, poz. 75.
  9. ↑ Rozkazy DOGen. Kraków ↓, Nr 25 z 23 grudnia 1918 roku.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 178.
  11. ↑ Jarno 2003 ↓, s. 52.
  12. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 29 z 10 marca 1921 roku, w dyspozycji pozostawiać miał do czasu „rozstrzygnięcia swej prośby przez MSWojsk. Sztab Oddz. V”.
  13. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 40 z 6 kwietnia 1921 roku.
  14. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 89 z 1 sierpnia 1921 roku.
  15. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 132 z 14 listopada 1921 roku.
  16. ↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 40), Warszawa: MSWojsk., 23 listopada 1921, s. 1523.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1579.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1409.
  19. ↑ a b Wysocki 1997 ↓, s. 123.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 740.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 20 stycznia 1926, s. 35.
  22. ↑ Rocznik oficerski 1882 ↓, s. 254.
  23. ↑ Rocznik oficerski 1886 ↓, s. 252.
  24. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1892 ↓, s. 229.
  25. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1897 ↓, s. 237.
  26. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 238, 580.
  27. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1910 ↓, s. 253.
  28. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 283.
  29. ↑ „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego”, R. 1, nr 17a, Cieszyn, 10 listopada 1919, s. 11.
  30. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 186.
  31. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 580.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1882. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1881.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1886. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1885.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1892. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1892.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
  • Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego Kraków. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2018-10-20].
  • Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2018-11-16].
  • Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2018-11-16].
  • Witold Jarno: Okręg Generalny Nr III Kielce w latach 1918-1921. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2003. ISBN 83-88679-31-7.
  • Wiesław Wysocki: 10 Pułk Piechoty 1918-1939. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Volumen”, 1997. ISBN 83-86857-64-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teodor_Obraczay&oldid=71826731”