Teodora Lebenthal

Teodora Jadwiga Lebenthal, Dora Lebenthal (ur. 1884, zm. 22 stycznia 1942 w Iłży) – polska lekarka pochodzenia żydowskiego, córka Jakuba i Cecylii z Goldsztenów, ukochana Bolesława Leśmiana.

Poetę poznała w 1917 roku na wakacjach w Iłży w trakcie swojej sprawy rozwodowej (Leśmian został tam zaproszony przez ich wspólną krewną Celinę Sunderland). Z inspiracji tą miłością powstał erotyk W malinowym chruśniaku..., a Dora przeszła na katolicyzm. Nigdy się nie pobrali.

Wobec problemów finansowych Leśmiana i jego rodziny sprzedała swoje mieszkanie przy ul. Marszałkowskiej 148 w Warszawie wraz z całym umeblowaniem i wyposażeniem gabinetu lekarskiego, aby ratować finanse ukochanego, i podjęła pracę za niewielką pensję w szpitalu św. Łazarza. Była z nim do końca – podczas pogrzebu nie pozwoliła jego rodzinie wsiąść do karawanu.

W 1940 roku wyjechała do Iłży wraz z Celiną, uciekając przed zamknięciem w warszawskim getcie. Opuszczona przez nią wynajęła pokój u nauczycielki Józefy Waysowej. Otrzymała pracę w szpitalu św. Ducha, gdzie lecząc najbiedniejszych zaraziła się tyfusem i umarła. Została pochowana na cmentarzu w Iłży.

Powstał film fabularny pt. Leśmian z 1990 w reżyserii Leszka Barona, w którym ukazana została m.in. relacja poety i Dory Lebenthal, w rolę której wcieliła się aktorka Iwona Katarzyna Pawlak.

Bibliografia

• Magda Umer, Kobiety Bolesława Leśmiana [dostęp 2007-09-08]