Teodora Lebenthal
| ||
| Data urodzenia | 1884 | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 stycznia 1942 Iłża | |
| Przyczyna śmierci | tyfus | |
| Zawód, zajęcie | lekarka, dermatolożka | |
| Rodzice | Jakub, Cecylia z d. Goldszten | |
Teodora Jadwiga Lebenthal, Dora Lebenthal (ur. 1884, zm. 22 stycznia 1942 w Iłży) – polska lekarka (dermatolożka) pochodzenia żydowskiego, ukochana Bolesława Leśmiana.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Jakuba i Cecylii z Goldsztenów. Poetę poznała w 1917 roku na wakacjach w Iłży w trakcie swojej sprawy rozwodowej (Leśmian został tam zaproszony przez ich wspólną krewną Celinę Sunderland). Z inspiracji tą miłością powstał erotyk W malinowym chruśniaku..., a Dora przeszła na katolicyzm. Nigdy się nie pobrali.
Wobec problemów finansowych Leśmiana i jego rodziny, aby ratować finanse ukochanego, sprzedała swoje mieszkanie przy ul. Marszałkowskiej 148 w Warszawie wraz z całym umeblowaniem oraz wyposażeniem gabinetu lekarskiego i podjęła pracę za niewielką pensję w szpitalu św. Łazarza. Była z nim do końca – podczas pogrzebu nie pozwoliła jego rodzinie wsiąść do karawanu.
W 1940 roku wyjechała do Iłży wraz z Celiną, uciekając przed zamknięciem w warszawskim getcie. Opuszczona przez nią wynajęła pokój u nauczycielki, Józefy Waysowej. Otrzymała pracę w szpitalu św. Ducha, gdzie lecząc najbiedniejszych zaraziła się tyfusem i umarła. Została pochowana na cmentarzu w Iłży.
Postać Teodory Lebenthal w utworach i publikacjach[edytuj | edytuj kod]
W filmie fabularnym pt. Leśmian z 1990 w reżyserii Leszka Barona ukazana została m.in. relacja poety i Dory Lebenthal, w rolę której wcieliła się aktorka Iwona Katarzyna Pawlak[1].
Dorota Samborska-Kukuć w artykule Korekty i uzupełnienia do biografii Teodory (Dory) Lebenthal („Teksty Drugie” nr 1, 2018 r.) dowodzi wielu przekłamań związanych z biografią lekarki. Badaczka, docierając do dokumentów źródłowych, analizuje poszczególne niejasności wynikłe po części z nieprzychylności kuzyna poety Jana Brzechwy oraz córki Leśmiana Marii Ludwiki Mazurowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Magda Umer, Kobiety Bolesława Leśmiana [dostęp 2007-09-08]