Przed wyborem, był kardynałem w kurii antypapieża Klemensa III. 4 listopada 1084 podpisał bullę Klemensa III jako diakon S. Maria in Via Lata, a następnie został mianowany kardynałem-biskupem Albano[2]. W 1098 był legatem Klemensa III w Niemczech[2], a 18 października 1099 ponownie widnieje wśród sygnatariuszy wydanego przez niego przywileju dla kościoła San Ciriaco w Rzymie. Po śmierci antypapieża Klemensa III 8 września 1100 roku został obwołany jego następcą, jednak po zaledwie 105 dniach (w styczniu 1101) został ujęty przez papieżaPaschalisa II, a następnie uwięziony w południowowłoskim klasztorze Cava de'Tirreni[2]. Tam zmarł w 1102 roku.
a. Celestyn II ostatecznie nie objął urzędu. Od czasów badań Mercatiego zaliczany do antypapieży, jednak we współczesnej historiografii klasyfikacja ta jest kwestionowana i proponuje się określać go jako „papież elekt”. Zobacz też: Donus II – domniemany antypapież
