Teofil Trzciński

Teofil Trzciński
	; Teofil Trzciński, fotografia sprzed 1932 r.
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1878 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	25 grudnia 1952 ; Kraków
Zawód	reżyser i dyrektor teatralny
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Teofil Trzciński (ur. 19 grudnia 1878 w Krakowie, zm. 25 grudnia 1952 tamże) – polski dyrektor i reżyser teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Sebastiana Trzcińskiego, rzeźnika, i Józefy z Miaskowskich, miał siostry Józefę i Florentynę. Uczęszczał do klasycznego gimnazjum Zakładu Naukowo-Wychowawczego Ojców Jezuitów w Chyrowie. W latach 1896–1902 studiował początkowo prawo, a następnie filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a teatr i muzykę w Monachium. W latach 1902–1908 współpracownik dzienników krakowskich, w latach 1924–1925 redagował krakowskie Listy z teatru (przy współpracy Tadeusza Świątka). W latach 1908–1918 prowadził w Krakowie przedsiębiorstwo koncertowe, w latach 1918–1926 i 1929–1932 był dyrektorem Teatru Miejskiego im. J. Słowackiego w Krakowie. Zasłużył się staraniem o wysoki poziom repertuaru i pracami reżyserskimi, m.in. wystawieniem Odprawy posłów greckich na dziedzińcu wawelskim oraz nowymi inscenizacjami Kordiana i Dziadów.

Od 1924 jego żoną była aktorka Jadwiga Zaklicka (1902–1963).

Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (28 kwietnia 1926)^[2]^[3]
Złoty Krzyż Zasługi (trzykrotnie: 28 stycznia 1939^[4], 15 czerwca 1946^[5], 22 lipca 1952^[6])
Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch (Włochy, przed 1938)^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.146
↑ M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 294 „za owocną działalność artystyczną”.
↑ Polonia Restituta. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 101 z 6 maja 1926.
↑ M.P. z 1939 r. nr 28, poz. 48 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.
↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 758.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, tom XVII, Wydawnictwo „Gutenberg”, Kraków 1928–1934.
Legendy polskiego teatru – Teofil Trzciński.

[1] Karolina Grodziska Zaduszne ścieżki-przewodnik po Cmentarzu Rakowickim wyd.Kraków 2003 s.146

[2] M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 294 „za owocną działalność artystyczną”.

[3] Polonia Restituta. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 101 z 6 maja 1926.

[4] M.P. z 1939 r. nr 28, poz. 48 „za zasługi na polu pracy zawodowej”.

[5] M.P. z 1946 r. nr 114, poz. 212 „za wybitne zasługi w dziedzinie Teatru i Sztuki na terenie całego kraju”.

[6] M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[sl-7] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 758.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]