Przejdź do zawartości

Teoktyst (patriarcha Rumunii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teoktyst
Teoctist Arăpașu
Patriarcha Rumunii
Ilustracja
Kraj działania

Rumunia

Data urodzenia

7 lutego 1915

Data i miejsce śmierci

30 lipca 2007
Bukareszt

Miejsce pochówku

Katedra patriarchalna w Bukareszcie

Patriarcha Rumunii
Okres sprawowania

1986–2007

Arcybiskup Bukaresztu
Okres sprawowania

1986–2007

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Ordynacja

25 marca 1945

Chirotonia biskupia

5 marca 1950

Wybór patriarchy

1986

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 marca 1950

Miejscowość

Bukareszt

Miejsce

Cerkiew św. Spirydona

Konsekrator

Justynian

Współkonsekratorzy

Firmilian (Marin), Cezary (Păunescu)

Teoktyst I, właściwie Teoctist Arăpașu (ur. 7 lutego 1915, zm. 30 lipca 2007 w Bukareszcie) – arcybiskup Bukaresztu, metropolita Wołoszczyzny i Dobrudży, od 1986 prawosławny patriarcha Rumunii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1935 złożył śluby zakonne. W latach 1940–1945 studiował na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Bukareszcie. Cieszył się zaufaniem patriarchy rumuńskiego Justyniana, co pozwoliło mu po jego śmierci na objęcie godności metropolity Mołdawii, drugiej w hierarchii duchownej Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego. Po objęciu godności patriarchy był w pełni lojalny wobec władz komunistycznych. Przejawem takiej postawy była zgoda na politykę przebudowy Bukaresztu, realizowaną w ostatnich latach rządów Nicolae Ceaușescu. W ramach przebudowy zniszczono 22 zabytkowe cerkwie prawosławne. Jeszcze 19 grudnia 1989, trzy dni po masakrze ludności przed katedrą prawosławną w Timișoarze Teoktyst wysłał list gratulacyjny do Ceaușescu, z powinszowaniem kolejnego wyboru na przywódcę partii komunistycznej[1].

9 maja 1999 podczas wizyty Jana Pawła II w Rumunii papież wziął udział w Boskiej Liturgii św. Jana Chryzostoma odprawianej przez patriarchę. Wymienili też znak pokoju i wspólnie pobłogosławili wiernych. Była to pierwsza wizyta papieża w kraju zamieszkiwanym w większości przez prawosławnych, połączona ze spotkaniem ze zwierzchnikiem miejscowego Kościoła autokefalicznego.

Mimo zasług ekumenicznych Teoktyst był postacią niezwykle kontrowersyjną we własnym kraju. Oskarżano go o współpracę z Securitate i uległość wobec komunistów. Aż do śmierci duchowny sprzeciwiał się również lustracji cerkwi. Narodowa Rada ds. Badania Archiwów Securitate w dniu 23 maja 2001 wydała oświadczenie stwierdzające, że zachowana w archiwach teczka personalna nr 62046 wskazuje na to, że Teoktyst nie był współpracownikiem Securitate, a jej ofiarą.

Zmarł 30 lipca 2007 w wieku 92 lat w szpitalu „Fundeni” na atak serca po przebytej operacji. Po jego śmierci wszczęto dochodzenie w sprawie rzekomego błędu lekarskiego, który spowodował zgon. Lekarz oskarżony o zaniedbanie został jednak oczyszczony z zarzutu[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lavinia Stan: Religion and politics in post-communist Romania. Oxford University Press: 2007, s. 73–75. ISBN 0-19-530853-0.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael Bourdeaux: Patriarch Teoctist. www.guardian.co.uk, 2007-08-07. [dostęp 2009-12-19]. (ang.).
  2. Romanian Patriarch Teoctist dies of heart complications. news.observatordebacau.info, 2007-07-30. [dostęp 2009-12-19]. (ang.).
  3. Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Steaua României”. presidency.ro. [dostęp 2017-09-18].