Teoria kompleksowej współzależności

Kompleksowa współzależność – teoria stosunków międzynarodowych opracowana przez Roberta Keohane i Josepha Nye, głosząca że państwa i zasoby gospodarcze są ze sobą ściśle powiązane.

Neoliberalizm w stosunkach międzynarodowych

Będąc w opozycji do teorii neorealizmu – neoliberalizm głosi optymistyczną wizję stosunków międzynarodowych w których istnieje współpraca między państwami. Neoliberałowie nie negują anarchicznej natury stosunków międzynarodowych, twierdzą jednak że jej neorealistyczna ocena jest przesadzona. Bowiem – zdaniem neoliberałów – nawet w anarchii państwa mogą budować instytucje współpracy.

Główne założenia teorii

W powiązaniu z neoliberalizmem teoria kompleksowej współzależności głosi:

1. Stosowanie różnych metod działania ("kanałów") między społeczeństwami, w relacjach międzypaństwowych i międzyrządowych oraz międzynarodowych.

2. Nieobecność stałej hierarchii spraw w zmieniających się czynnikach stosunków międzynarodowych.

3. Zmierzch znaczenia siły militarnej i przymusu ze strony mocarstw.

Nye i Keohane uważają, że schyłek znaczenia siły militarnej jako narzędzia polityki i wzrost znaczenia ekonomii i "innych form współzależności" zwiększa prawdopodobieństwo współpracy między państwami.

Zobacz też

• Realizm strukturalny
• Francis Fukuyama

Bibliografia

• Crane, G.T. & Amawi, A. 1997. The Theoretical evolution of international political economy: a reader. New York: Oxford University Press.
• Keohane, R.O. 2002. Power and Governance in a Partially Globalized World. London: Routledge.
• Keohane, R.O. & Nye, J.S. 1997. “Interdependence in World Politics.” In Crane, G.T. & Amawi, A., The Theoretical evolution of international political economy: a reader. New York: Oxford University Press.