Terebieżów Górny
51°50′05″N 26°43′41″E/51,834722 26,728056| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1655 |
| Kod pocztowy |
225528 |
| Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 51°50′05″N 26°43′41″E/51,834722 26,728056
| |
Terebieżów Górny (błr. Верхні Церабяжоў; ros. Верхний Теребежов) – agromiasteczko na Białorusi, w rejonie stolińskim obwodu brzeskiego, około 10 km na południowy zachód od Stolina, nad meandrami starorzecza Horynia, na granicy białorusko-ukraińskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po II rozbiorze Polski w 1793 roku tereny Terebieżowa, wcześniej należące do województwa brzeskolitewskiego Rzeczypospolitej, znalazły się na terenie guberni mińskiej Imperium Rosyjskiego.
Po ustabilizowaniu się granicy polsko-radzieckiej w 1921 roku Terebieżów Górny znalazł się na terenie Polski, w gminie Terebieżów w powiecie stolińskim województwa poleskiego. W 1928 roku gminę zlikwidowano, a Terebieżów Górny wszedł w skład gminy Stolin, od 1945 roku – w ZSRR, od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi.
W 1963 roku urodził się tu Alaksandr Jaraszewicz, polityk białoruski.
Dziś[edytuj | edytuj kod]
Obecnie Terebieżów Górny jest ostatnią białoruską wsią na drodze P88 z Turowa na Białorusi do Sarn na Ukrainie.
Kilometr na południe od Terebieżów Górny leży Terebieżów Dolny, w którym przed II wojną światową znajdował się pałac Oleszów[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Terebieżów, [w:] Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 2: Województwa brzesko-litewskie, nowogrodzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 145–148, ISBN 83-04-03784-X, ISBN 83-04-03701-7 (całość).